Rodzaje naszyjników

Do kategorii biżuterii i biżuterii kostiumowej zaprojektowanej w celu podkreślenia urody szyi i owalu twarzy zalicza się naszyjnik. Niektóre takie ozdoby dodatkowo zwracają uwagę na dekolt, inne na kształt obojczyka. Aby nie przegapić i wybrać opcję, która wizualnie podkreśli Twoją godność, powinieneś zrozumieć klasyfikację naszyjników. Czym więc są?

Jakie są rodzaje naszyjników?

Biżuteria na szyję wyróżnia się długością, umiejscowieniem zapięcia, szerokością i przeznaczeniem. Niektóre z nich nadają się do noszenia na co dzień (księżniczka), inne, z nielicznymi wyjątkami, należy odłożyć na ważny moment w życiu (sautoir).

Lina

Drugie imię to sautoir. Jest to jedna z najdłuższych biżuterii na szyję i dekolt. Minimalny poziom ustalono na 112 cm – krótsza lina po prostu nie istnieje. Maksymalny znak może osiągnąć 180 cm, z rzadkimi wyjątkami Sotoir nie jest przeznaczony do codziennego użytku. Jego zakres zastosowania: wydarzenia specjalne, wystąpienia publiczne.

Księżniczka

Klasyczna odmiana.Długość nitki waha się w granicach 42–48 cm, parametry te wystarczą, aby produkt nie przylegał do łuku szyi, ale też nie sięgał do klatki piersiowej. Charakterystyka tradycyjnego naszyjnika księżniczki:

• dyskretna forma;
• zastosowanie klasycznych kamieni szlachetnych (na przykład pereł);
• monotonia.

Produkty tworzone według nowoczesnych koncepcji często nie mają jednej cechy kanonicznej. Są kolorowe i chwytliwe.

Choker

Krótki naszyjnik obiegający łuk szyi i należący do klasycznych odmian biżuterii (popyt wśród najwyższego kręgu europejskiej arystokracji). 5–10 cm dłuższy od kołnierza. Często wyposażone w mechanizm regulacji obwodu. Ten rodzaj naszyjnika może być przeznaczony zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn. Istnieją odmiany unisex.

Plastron

Masywny naszyjnik, w którym cała nitka lub tylko środkowa część jest bardzo gruba. Ze względu na swój rozmiar dekoracja zajmuje większą część skrzyni.

Kołnierz

Płaska, krótka dekoracja. Kształtem i sposobem noszenia przypomina kołnierz. Druga nazwa kołnierza: kołnierz. Długość standardowa: 30–35 cm, szerokość może być dowolna. Istnieją produkty, które zakrywają całą szyję – od jej początku aż po podbródek.

Początkowo kołnierz był przywilejem silnej połowy ludzkości. Nosili go rycerze. Służyło ono do wskazania przynależności do określonego porządku.

Ważny! W niektórych kręgach – np. kościelnych, politycznych i arystokratycznych – kołnierz służy jako element identyfikacyjny. Służy do rozpoznania statusu osoby. W tym przypadku znaczenie ma rodzaj zawieszki, a także kolor czy kształt ogniw.

Niewolnictwo

Nie ma nic więcej niż wstążka wysadzana drogimi kamieniami. Element centralny zwykle opada i umieszcza się go w dolinie pomiędzy piersiami.

Ważny! Koncepcja tego naszyjnika została wymyślona w XVIII wieku. Ozdoba doskonale komponuje się z odzieżą wykonaną zgodnie ze standardami mody XVIII i XIX wieku.

Riwiera

Kluczowa różnica od innych podtypów naszyjników polega na sposobie mocowania poszczególnych elementów. Idą jeden za drugim, nie ma między nimi żadnej przerwy i nie widać bazy. Technika ta przeznaczona jest przede wszystkim do tworzenia produktów na uroczystości i ważne wydarzenia.

Zapięcie

Ten typ charakteryzuje się zapięciem z przodu. Zwykle występuje w niestandardowym kształcie, dzięki czemu naszyjnik nie traci swoich funkcji, a inni nie mają podejrzeń co do niewłaściwego użycia biżuterii.

Ważny! Pomysł umieszczenia mechanizmu blokującego z przodu, a nie z tyłu powstał w związku z tym, że wcześniej zapięcie uważane było za najdroższy element biżuterii na szyję. Arystokraci po prostu popisali się starannie wykonaną pracą mistrza biżuterii.

Czym różni się naszyjnik od naszyjnika?

Obydwa przedmioty należą do kategorii biżuterii zwykle noszonej na szyi.. Różnice między nimi widoczne są w następujących punktach:

• praca nad naszyjnikiem wymaga większych zasobów, co wpływa na koszt gotowego produktu (są wyjątki od reguły);
• naszyjnik ma identyczne ogniwa na całej długości, ale środkowa część naszyjnika jest koniecznie wyraźna (może różnić się kolorem, wielkością elementów, ich kształtem i rodzajem);
• słowo „naszyjnik” ma słowiańskie korzenie, a „naszyjnik” przyszło do naszego języka z francuskiego.