Naszyjnik

Od tysięcy lat luksusowy i wykwintny naszyjnik zdobi kobiece szyje. Pojawienie się pierwotnego modelu tej dekoracji w postaci koralików datuje się na epokę pierwszego okresu historycznego - epoki kamienia, czyli dziesiątego tysiąclecia p.n.e. W różnych epokach przedmiotowy dodatek tworzono z najróżniejszych materiałów, od skóry i metali szlachetnych po tworzywa sztuczne i cyrkonie.

@zolotce_jewellery

Fabuła

Nawet za panowania faraonów w starożytnym Egipcie ludzie ozdabiali swoje ciała drogimi kamieniami. W tamtych czasach Egipcjanie wierzyli w magiczną moc tego ostatniego i nosili taką biżuterię nie ze względu na estetyczne piękno, ale dla ochrony przed złym okiem i przekleństwami.

Cesarz Neron nigdy nie rozstawał się ze swoim szmaragdem, za jego pośrednictwem monarcha oglądał walki gladiatorów, a nawet czytał. Początkowo władca rzymski trzymał go w dłoni, jednak później zawiesił na szyi, aby już nigdy nie rozstać się z tym produktem.

Złoty wiek noszenia naszyjników przypadał na okres panowania Francji przez Katarzynę Medycejską. W tamtych czasach wszystkie damy dworu miały obowiązek nosić biżuterię na szyi.Warto zauważyć, że im młodsza była dziewczyna, tym mniejszy był jej naszyjnik. Zjawisko to tłumaczono faktem, że dojrzalsze kobiety miały mniej piękne szyje i pojawiały się pierwsze oznaki starzenia, które panie starały się jak najbardziej zamaskować masywną biżuterią, szalikami czy welonami. Młode panie nosiły chokery - krótki produkt, który ściśle przylega do szyi. Starsze panie preferowały wisiorki lub naszyjniki, a bardzo dojrzałe kobiety nosiły monisto - obszerną dekorację składającą się z kilku rzędów koralików, wisiorków i wisiorków. Im bogatsza była kobieta, tym droższa była jej biżuteria. Zwykli ludzie nosili także dodatki na szyję, jednak najczęściej były to koraliki z muszli lub kamieni półszlachetnych.

@sofi_and_ma

Jednym z najwspanialszych i najdroższych naszyjników na świecie jest Diamentowy Naszyjnik Napoleona. Jest to dekoracja wykonana z 234 wielobarwnych diamentów oprawionych w srebro i złoto, o łącznej wartości 376 274 franków. Cesarz francuski nadał to odznaczenie swojej drugiej żonie, Marii Luizie Austriaczce, która urodziła następcę monarchy. Po zesłaniu męża na św. Helenę w 1815 r. Maria wróciła do ojczyzny w Austrii, zabierając ze sobą dar. W testamencie poświęciła naszyjnikowi cały rozdział, w którym surowo zabraniała swoim potomkom naruszania integralności biżuterii, wyjmowania diamentów z oprawy czy sprzedaży drogocennego naszyjnika. Jednak naszyjnik Napoleona miał jeszcze długą drogę do przebycia.

@myplanetta.blogspot.com

Po śmierci żony Bonapartego jej biżuteria przeszła w ręce synowej Zofii Bawarskiej, która natychmiast usunęła z niej dwa duże kamienie do swoich kolczyków. Co ciekawe, nikt nie widział na niej tych kolczyków.Po śmierci Madame Sophii biżuterię odziedziczyli jej synowie, z których jeden wykupił udziały pozostałych i podarował naszyjnik swojej trzeciej żonie. Kryzys 1929 roku, zwany Wielkim Kryzysem, zmusił ostatnią właścicielkę biżuterii, Marię Teresę, do sprzedaży bezcennego atrybutu swojej rodziny. Sofia wstydziła się samodzielnie wystawić taki przedmiot na aukcję, dlatego do tej misji musiała zatrudnić dwóch oszustów (o czym Sofia dowiedziała się znacznie później) – pułkownika Townsenda i księżniczkę Baronti.

Madame Sophia zażądała 450 tysięcy dolarów, ale w czasie kryzysu oszuści sprzedali naszyjnik za 60 tysięcy, z czego 57 zażądali za swoje usługi. Dowiedziawszy się o tym, Madame Bawaria poszła do sądu i zwróciła naszyjnik sobie. Wracając do domu, diamentowy naszyjnik zdawał się nie chcieć nigdzie „odejść”. Moc diamentów tak mocno zawładnęła kochanką, że pomimo trudności finansowych Sofia nie mogła się z nią rozstać. Niestety po jej śmierci ten luksusowy dodatek ponownie został wystawiony na sprzedaż, a znaczące przygody diamentowego podarunku Bonapartego trwały jeszcze bardzo długo.

@vespig.wordpress.com

Dziś diamentowy naszyjnik można oglądać w Smithsonian Institution w Stanach Zjednoczonych. Miejmy nadzieję, że ta wyjątkowa rzecz uda się znaleźć prawdziwego właściciela i przestanie wędrować od jednego sprzedawcy do drugiego.