W nowoczesnej szafie znajduje się nakrycie głowy, które bez zastanowienia nazywamy czapką z nausznikami. Ma jednak odmiany, z których jedną jest malakhai – czapka zimowa z puszystym futerkiem i długimi uszami. Jego niezwykła nazwa sięga odległej przeszłości.
@atsalavat
Malachaj przybył do nas ze Wschodu. Nosili go mieszkańcy Azji Środkowej wiele wieków temu, ale wtedy kapelusz ten miał stożkowy kształt i był noszony nie tylko podczas zimowych mrozów, ale służył jako hełm podczas działań wojennych.
Logiczne jest, że malachaj pojawił się w Rosji podczas inwazji jarzma mongolsko-tatarskiego. Był to jeden z tych elementów ubioru, który Rosjanie naprawdę cenili: do malakhaja tatarskiego wszyto uszy nie tylko po bokach, ale także z tyłu, dzięki czemu kapelusz doskonale chronił szyję podczas wielodniowych śnieżyc.
W XX wieku w Rosji popularna stała się tzw. „triukha” – kapelusz zakrywający uszy, policzki i tył głowy, dlatego był szczególnie ceniony wśród woźniców.
Być może podczas wojny secesyjnej nie było ani jednego mężczyzny, który nie nosiłby malachaja.W naszym kraju taki wybór był bardzo uzasadniony: wielu w tamtych czasach przetrwało na polu podczas straszliwych mrozów, dlatego taki kapelusz był niezastąpiony. Nawiasem mówiąc, w tamtym czasie futro znajdowało się nie tylko na zewnątrz kapelusza na uszach, ale także wewnątrz - z tyłu i na czubku głowy.
Kiedy wygasły wszystkie wojny XX wieku, a świat trochę się uspokoił, w modzie weszły malachaje z uszami na czubku głowy. W tamtych czasach takie futrzane wstawki traktowano bardziej jako element dekoracyjny niż ochronę przed zimnem. Ten unowocześniony malachaj stał się szczególnie popularny w latach 70-tych XX wieku.
Ponadto w ubiegłym stuleciu kapelusz z puszystymi uszami stał się elementem umundurowania pilotów, polarników, wspinaczy i leśników. Wykonywano go z futra wilka, soboli lub lisa, a za kołem podbiegunowym używano skór lisów.
@popova_ksenia
Jeśli w dawnych czasach malakhai był uważany wyłącznie za nakrycie głowy dla mężczyzn, dziś noszą go absolutnie wszyscy - mężczyźni, kobiety i dzieci. Uszy w nowoczesnych modelach można przymocować na czubku głowy za pomocą krawata lub guzika, ale często są one ozdobione puszystymi pomponami (szczególnie jeśli chodzi o nakrycia głowy damskie lub dziecięce).
Malachai idealnie nadaje się do tworzenia codziennych stylizacji, a także codziennych zestawów. Można go połączyć z kurtką sportową, kurtką puchową, kożuchem lub futrem. Ten rodzaj kapelusza jest szczególnie ceniony wśród mieszkańców północnych regionów kraju: wykonany z naturalnych materiałów, zapobiega poceniu się głowy, ale jednocześnie doskonale zatrzymuje ciepło i chroni przed wiatrem.
W wersji klasycznej malakhai to konstrukcja z korony i czterech części futrzanych, zszytych sekwencyjnie. Dwie zakrywają uszy, a jedna zakrywa tył głowy. Ostatnia czwarta część jest wszyta w górę czapki jako rodzaj płaskiego daszka.Korona jest również cięta w specjalny sposób: składa się z czterech skórzanych lub zamszowych klinów. Jednak obecnie dozwolone są różne opcje cięcia i każda z nich jest dobra na swój sposób.
Dziś malachaje są wykonane nie tylko ze skóry i futra. W górnej części często stosuje się naturalną wełnę, dzięki czemu czapka jest możliwie najlżejsza, ale jednocześnie ciepła. Interesujące są również opcje, gdy malachaj jest ozdobiony różnymi orientalnymi ozdobami, kryształkami lub elementami plastikowymi (w ten sposób zdobione są modele kobiece).
0
