„Egorka stoi w czerwonej jarmułce” – pamiętacie dziecięcą zagadkę o borowiku? Co to za kapelusz?
Jarmułka to kapelusz pobożnych Żydów. Imię to wymawia się więc w jidysz, a po hebrajsku brzmi jak „kipa”. Akcent może wystąpić zarówno na pierwszej sylabie – w Izraelu, jak i na drugiej sylabie – u Żydów w Rosji.
Tradycyjny żydowski kapelusz
Jarmułka to tradycyjne nakrycie głowy dla narodu żydowskiego, czyli mała lekka czapka zakrywająca czubek głowy, ściśle przylegająca do głowy, okrągła, bez ronda i przepaski. Może być wykonany z tkaniny lub dziany z nici.
Symbolizuje skromność, pobożność, pokorę i oddanie Bogu.
Pochodzenie
Lingwiści z pewnością zauważą współbrzmienia słowa „jarmułka”, jak nazywa się nakrycie głowy w językach różnych narodów. Najprawdopodobniej pochodzi od tureckiego yagmurluk, co oznacza „płaszcz przeciwdeszczowy”.
Nieco później został zapożyczony przez Słowian. W języku staroruskim istnieje słowo emurluk o tym samym znaczeniu.W języku polskim jarmułka oznacza „kapelusz”.
Żydzi podają dwie możliwości pochodzenia nazwy jarmułka. Wyrażenie yare malka – tłumaczone jako „podziw przed królem”, król oznacza Boga. Lub yere me-elokah, dosłownie z hebrajskiego – „ten, który boi się Boga”.
Odniesienie! „Kippa” jest tłumaczone jako „kopuła” lub „ochrona”. W języku francuskim i włoskim istnieją również słowa o podobnym znaczeniu i podobnym brzmieniu - calotte (francuski), calotta (włoski).
Rodzaje
W żydowskich sklepach odzieżowych na półkach znajduje się duży asortyment jarmułek, które różnią się:
- według rozmiaru;
- według koloru nie tylko góry, ale także podszewki;
- według materiału – aksamit, jedwab;
- według stylu - cztero-, sześcio- i ośmioklinowy;
- w kształcie – spiczasty i płaski;
- pod względem wykończenia - gładkie, haftowane, dziane, obszyte futerkiem lub frędzlem, na górze pompon.
O różnorodności gatunków decydują tradycje społeczności, do której należy właściciel kipy. Tak naprawdę szwagier widzi szwagra – Żydzi noszą nakrycia głowy – z daleka.
Jak noszono je dawniej i jak noszone są dzisiaj
Jeśli chrześcijanie wchodząc do świątyni zdejmą kapelusze, okazując w ten sposób cześć Bogu, wówczas Żydzi, wręcz przeciwnie, noszą jarmułkę na znak szczególnej czci dla Wszechmogącego.
Nosi się go w świątyni, podczas modlitwy i studiowania Tory (żydowskiego prawa religijnego, Pięcioksięgu Mojżesza), podczas posiłków, jako znak żałoby po zmarłych, na cześć nadejścia święta pełnoletności (bar micwa). . Prawosławni chrześcijanie prawie nigdy nie zdejmują jarmułek.
Jarmułkę nosi się jako samodzielne nakrycie głowy i pozostawia pod innym narodowym nakryciem głowy - kapeluszem lub futrzaną czapką.
Taki mały kapelusz utrzymuje się na głowie za pomocą specjalnego spinacza do bielizny.
Ortodoksyjni Żydzi wolą nosić kapelusze, współcześni liberalni ortodoksi wybierają małe, robione na drutach jarmułki.
Odniesienie! Nie tylko Żydzi kochają mały okrągły kapelusz. W Rosji arystokraci pozwolili sobie na noszenie jarmułki. Obok szlafroka i szlafroka (luźnej marynarki z miękkiej tkaniny) uznawany był za domowe ubranie szlachetnych panów.
Podczas oficjalnych wydarzeń papież nosi również białe nakrycie głowy przypominające jarmułkę. Jest to tradycyjna czapka księży katolickich, którą zakładają bezpośrednio po przyjęciu święceń kapłańskich. Kardynał Richelieu miał prawo nosić czerwoną czapkę, czarna oznaczała przynależność do opactwa.
Jarmułka, mała okrągła czapka, pojawia się jako atrybut stopnia akademickiego na portretach znanych naukowców. Profesorowie nauk ścisłych starej gwardii noszą go do dziś.
A kiedy w sowieckim filmie pojawia się postać ze słonecznej Gruzji, ma na sobie czapkę lotniskową, jeśli jest mieszkańcem miasta. Na ekranie pojawili się pasterze z górskich wiosek w małym szarym filcowym kapeluszu obszytym warkoczem, który bardzo przypomina czapkę z daszkiem...
0
