Czym są buty Nariman?

Lakierowane buty z filmów o Ostap Bender to Nariman. Można je także zobaczyć w filmach o Ilfie i Petrovie. Nawet wśród postaci z kreskówek jest kilku koneserów tych butów. Przykładem jest detektyw z Bremen Town Musicians. Ten, który ma nos jak pies i oczy jak orzeł.

Co to za buty?

Dane różnią się od innych butów ze skóry lakierowanej:

• obecność małego buta;
• brak sznurówek;
• zwężany palec u nogi;
• podświetlona kokardka (w kolorze, z haftowanym wzorem lub cienkim paskiem perforacji);
• niski, ale szeroki obcas;
• z dedykowanym tłem (dziś ten szczegół jest często pomijany).

Opis pasuje nie tylko do Narimana, ale także do innego modelu. Istnieje wersja, według której te buty to nic innego jak rodzaj szpilek (botki angielskie).Co więcej, w tej historii nie jest do końca jasne, kto zapożyczył pomysł od kogo - czy był to europejski projektant, próbując zadowolić królową, który zaadaptował rosyjski styl, czy odwrotnie. Patriots skłaniają się ku tej drugiej opcji. Według ich wersji produkty Nariman pojawiły się po raz pierwszy około 150 lat temu.

Tak czy inaczej, na Zachodzie nasze narimany nazywane są butami Chelsea. Nie jest to do końca poprawne, biorąc pod uwagę, że model Chelsea implikuje obecność gumowych wstawek po bokach i brak jakichkolwiek elementów złącznych.

Sama koncepcja też nie pasuje. W klasycznym modelu angielskim część ta pokryta jest skórą, w tradycyjnym Narimanie wykonana jest z drewna. Na przykład z brzozy. Cel takiego elementu: stworzyć specjalne skrzypienie. Osoba chodząca w tych butach odtwarzała dźwięki, które w świadomości ówczesnych ludzi kojarzyły się ze skrzypieniem wysokiej jakości, drogiej skóry. Wierzono nawet, że to nie podeszwa wydaje dźwięk, ale wypolerowany na połysk but.

A moda na taki akompaniament dźwiękowy była powszechna tylko w Rosji (nieco później - w ZSRR). Europejczycy nie widzieli w tym nic atrakcyjnego. Dlatego ich buty Chelsea nigdy nie skrzypiały i dlatego nie spodobałyby się krajowym fashionistkom.

Kolejną różnicą między dwoma określonymi typami butów jest początkowa płeć. U zarania ich pojawienia się modele angielskie były przeznaczone wyłącznie dla pań z wyższych sfer. Nosili Chelsea podczas jazdy konnej.

Narimany były popularne wśród mężczyzn i tylko w określonych kręgach. Można je było zobaczyć na personelu wojskowym, detektywach, zamożnych studentach i, co dziwne, na przestępcach. Na przykład na członkach mafii odeskiej.

Potwierdzenie tego łatwo znaleźć w wierszach: „I nosi kapelusz na kapeluszu panamskim, nosi buty na Narimanie”.Według popularnej wersji, w kryminalnym slangu jednej z najstarszych grup na świecie – mafii odeskiej – „na panama” oznacza „w sprawie”. Oznacza to, że ukochany, o którym mowa w piosence, dopuścił się swoich brudnych czynów, mając na sobie kapelusz i obute buty Nariman. Oto pomysł na kokardkę.

Ważny! Częste wzmianki o słowie „wersja” sugerują, że nie dotarły do ​​nas rzetelne informacje o pochodzeniu i drodze powstania butów lakierowanych. Robi się tylko domysły.

pochodzenie imienia

Skrzypiące buty były przedmiotem kultowym przez całą pierwszą połowę XX wieku. Wspomina się o nich w kilku piosenkach z tamtych lat, ale współcześni ludzie kojarzą narimanów przede wszystkim z kompozycją wykonaną przez „The Untouchables” (zespół rockowy Garika Sukacheva). Tak naprawdę autor tej piosenki nie należy do niego. Napisał go człowiek, o którym dziś nic nie wiadomo.

Po raz pierwszy wykonał go Dmitrij Rostanow. W 1913 roku piosenka ta została wydana na płycie. W tamtym czasie nosił tytuł „Wkrótce kochanie odejdzie” i należał do gatunku okrutnego romansu.

W oryginalnej wersji o Narimanie w ogóle nie wspomniano. Zamiast tego zastąpiono je sformułowaniem „na rozdarciach”, co oznacza „ze skrzypieniem”. Zastępstwa dokonał jeden z kolejnych wykonawców. Prawdopodobnie zrobił to piosenkarz-migrant, ponieważ słuchacze w Europie nie rozumieli, co oznacza „na ripach”. Ale wiedzieli o sowieckiej fabryce Nariman, która produkuje skórzane buty i odzież za granicą. Tak więc, za łatwą sugestią piosenkarza, nazwa producenta została przeniesiona na jego produkty.

Ważny! Z języka perskiego Nariman oznacza odważny, silny duchem.

Firma została nazwana na cześć pierwszego właściciela, Narimana Karbalai. Imię to jest nadal popularne wśród ludów Wschodu.

„Wersje” butów

Kanoniczny styl botków Nariman niewiele ma wspólnego z ich dzisiejszym wcieleniem. Początkowo nie były monochromatyczne. Wymagane było połączenie 2 kolorów: białego (główne detale) i czarnego (guziki, palce, pięta).

Nie było też jedności co do materiałów. Skarpetę wykonano ze skóry gładkiej, najlepiej lakierowanej (im większy połysk, tym lepiej, modniej). Obcas mógłby być użyty do skóry gorszej jakości. Do białej podstawy użyto płótna. Pozwoliło to choć trochę obniżyć cenę (koszt prawdziwej fabrycznej pary był zaporowy dla zwykłej osoby pracującej).

Bogaci ludzie i bandyci – na przykład przedstawiciele mafii odeskiej – mogli sobie pozwolić na Narimana, uszytego w całości z wysokiej jakości skóry, bez płóciennych wstawek. Ale środkowa biała część nadal pozostała miękka (wręcz przeciwnie, pięta i palce były bardzo twarde).

W nowoczesnych modelach but często nie różni się twardością od innych części buta.. Może w ogóle nie być separacji kolorów. Produkt może być wykonany ze wszystkiego, w tym ze skóry ekologicznej, zamszu i nubuku. Niektóre modele noszą nawet szpilki.
Z czym w wyglądzie łączą się buty?

Tradycyjny wygląd: buty, proste spodnie męskie o kroju, koszula (w miarę możliwości klasyczna, z guzikami i wykrochmalonym kołnierzem), czapka lub kapelusz.

Możesz „bawić się” każdym wymienionym elementem odzieży. Weźmy na przykład gładkie spodnie oversize z podwinięciem lub model lekko zwężany (ale nie obcisły!). Odpowiednia jest również odmiana stylu piżamy (paski).

Koszula – gładka lub w paski – musi być wpuszczona. To, czy zapiąć guzik, czy nie, jest osobistym wyborem. Aby dobrze wyglądała w szerokich spodniach, warto przyjrzeć się bliżej szelkom.Jeśli nie podoba Ci się ten dodatek, zastąp go skórzanym paskiem. Zamiast koszuli możesz założyć także golf. Niech na szyi będzie szalik (nie kolorowy). Kurtka też by się przydała.

Ważny! Michael Jackson nosił Noriman do garniturów i krawatów w jednolitym kolorze.

Aby uzyskać mniej artystyczny i bardziej swobodny wygląd, wypróbuj przycięte spodnie lub dżinsy. Noszą do nich sweter (nie obcisły lub całkowicie oversize), obszerny sweter i wpuszczony T-shirt (również luźny). Wymienione opcje można łączyć (na przykład noszenie koszuli pod drobno dzianinowym swetrem), ponieważ modne jest nakładanie warstw.

Niektórym nawet się to udaje połącz te buty ze spódnicami i sukienkami. Na przykład ze spódnicą ołówkową, modelem w stylu preppy, słońcem, a nawet wielowarstwową tiulową tutu.

Ważny! Najbardziej preferowane nadruki to paski i kratka.

Najważniejszym elementem ubioru może być:

• wełniany płaszcz;
• bardzo długi płaszcz przeciwdeszczowy z tkaniny;
• krótka skórzana kurtka;
• płaszcz jak groszek.

Na głowie niech będzie filcowy kapelusz z twardym rondem (w niektórych przypadkach modele z długim rondem „strzelają”, eksperymentuj) lub dzianinowa, obcisła czapka.

Gwiazdy, które noszą ten trend

Wcześniej takie światowe i krajowe gwiazdy jak:

• Michaela Jacksona;
• Garik Sukachev;
• Freddie Mercury;
• Elvis Presley;
• Beatlesi.

Dziś Victoria Beckham i jej mąż, Jessica Alba, Kylie Minogue i Chris Evans często noszą takie buty. Nie noszą oryginalnych czarno-białych legginsów z lakierowanej skóry, ale przeciętną wersję butów Nariman i Chelsea.