Wiele osób zna sytuację, gdy przy zakupie nowych butów radość z zakupu znika: podczas chodzenia sznurowadła ciągle się rozwiązują. Może się to również zdarzyć w przypadku starych butów, jeśli kupiłeś nowe sznurowadła. Wydawałoby się, że problem nie jest tak znaczący, ale w rzeczywistości grozi nie tylko utratą buta lub tenisówki, ale także upadkiem, jeśli nadepniesz na sznurówkę. Cierpią także nasze nerwy. W związku z tym konieczne jest znalezienie sposobu na uporządkowanie butów.
Co mogę zrobić, aby zapobiec rozpinaniu się sznurowadeł?
Najpierw musisz zdecydować, dlaczego sznurowadła są rozwiązane. Przyczyny mogą być następujące:
sznurówki wykonane są ze śliskiego materiału syntetycznego;- nie są płaskie, ale mają postać sznurka o okrągłym nacięciu;
- „łuk” nie jest dobrze napięty;
- końce „kokardy” pozostają zbyt długie, zwisają podczas chodzenia lub biegania i ostatecznie rozciągają węzeł;
- „Kokarda” w ogóle nie jest poprawnie zawiązana.
sznurówki wykonane są ze śliskiego materiału syntetycznego;Aby rozwiązać pierwszy problem, należy wymienić sznurowadła na bawełniane.. Nie będą się ślizgać, a wręcz sklejać. Używaj także miękkich, a nie szorstkich sznurówek; mają one również zdolność mocniejszego trzymania.
Jeśli nie chcesz wymieniać sznurówek na nowe, spróbuj ukryć zawiązany węzeł w środku. Tam będą dobrze przylegać do nogi i buta, co zapobiegnie ich rozpinaniu.
Trzecim sposobem rozwiązania problemu jest wymień sznurowadła tkane na silikonowe. Są to zapięcia, które przylegają do przeciwległych otworów w bucie i są dokręcane do żądanego rozmiaru. Ich główną wadą jest to, że pasują jedynie stylistyką do butów sportowych, np. tenisówek czy sneakersów, a nie do klasycznych botków.
Wreszcie najwygodniejszą opcją jest zmiana sposobu wiązania „kokardy” (lub „uszy królika”), których rodzice uczą swoje dzieci od dzieciństwa. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że ponowne nauczenie się będzie niemożliwe, ale tak nie jest. Wystarczy kilka dni treningu i będziesz mógł zawiązać nowe węzły na swoich ulubionych butach.
Metody zabezpieczania węzłów
Jeśli nie mamy ochoty uczyć się nowych węzłów, najłatwiejszym wyjściem byłoby ulepszenie zwykłego sposobu wiązania. Aby to zrobić, wykonaj zwykłą „kokardkę” na bucie, ale zostaw uszy dłuższe. Następnie ponownie zwiąż powstałe pętle w prosty pojedynczy węzeł. Można go zacieśnić, rozwiąże się bez problemu.
Ten węzeł można naprawić za pomocą jeszcze jednej prostej czynności. Aby to zrobić, przeciągnij dwukrotnie jedną lub obie pętle przez otwór. Przy takim węźle proces zdejmowania butów potrwa kilka sekund, ale wynik na pewno będzie tego wart.
Zalecamy również próbę niewielkiej zmiany zwykłej metody wiązania.Aby to zrobić, zwróć uwagę na zdjęcie. Po wykonaniu pierwszego węzła włóż pętelkę czerwonej koronki do prawej ręki (zdjęcie w lewym dolnym rogu) nie od dołu po lewej stronie, ale od góry. Gotowy!
Węzły „długotrwałe”.
Spróbuj opanować kilka węzłów, których nie rozwiążesz nawet przy okrągłych sznurowadłach, długim spacerze czy uprawianiu sportu. Tutaj jest kilka z nich:
Węzeł Jana Figgena. Zacznij od zrobienia pojedynczego węzła, a następnie uformuj dwie pętle na każdym końcu. Następnie pętle są wkładane przez siebie i dokręcane. Ulepszona wersja - „Mega Node” - jest produkowana według tego samego schematu, ale z pewnymi wyjaśnieniami: „spiralne” pętle powstają na końcach w kilku zwojach, a następnie przechodzą przez siebie;- podwójny węzeł poślizgowy. Aby to wykonać, musisz utworzyć dwie pętle i skrzyżować je, a następnie zagiąć końce pętli w przeciwnych kierunkach. Następnie pozostaje tylko przeciągnąć je przez spód i dokręcić, aż będzie wygodnie;
węzeł rafowy (morski). Ten ta opcja jest nie tylko bardzo mocna, ale także nadaje się do wiązania krótkich końcówek. Technologia jest dość prosta: po zawiązaniu zwykłego węzła skrzyżuj wolne końce i wykonaj dwa półwęzły, jak pokazano na schemacie. Wynik wcale nie jest podobny do zwykłego „łuku”. Aby go rozwiązać, po prostu pociągnij za jeden koniec i po prostu przesuń resztę węzła w górę;- węzeł chirurgiczny. Wykonaniem niewiele różni się od tradycyjnego, więc jest wygodny. Różnica polega na tym, że jedna z pętli jest kilkakrotnie przepuszczana przez otwór i napinana.
Węzeł Jana Figgena. Zacznij od zrobienia pojedynczego węzła, a następnie uformuj dwie pętle na każdym końcu. Następnie pętle są wkładane przez siebie i dokręcane. Ulepszona wersja - „Mega Node” - jest produkowana według tego samego schematu, ale z pewnymi wyjaśnieniami: „spiralne” pętle powstają na końcach w kilku zwojach, a następnie przechodzą przez siebie;
węzeł rafowy (morski). Ten ta opcja jest nie tylko bardzo mocna, ale także nadaje się do wiązania krótkich końcówek. Technologia jest dość prosta: po zawiązaniu zwykłego węzła skrzyżuj wolne końce i wykonaj dwa półwęzły, jak pokazano na schemacie. Wynik wcale nie jest podobny do zwykłego „łuku”. Aby go rozwiązać, po prostu pociągnij za jeden koniec i po prostu przesuń resztę węzła w górę;
węzeł chirurgiczny. Wykonaniem niewiele różni się od tradycyjnego, więc jest wygodny. Różnica polega na tym, że jedna z pętli jest kilkakrotnie przepuszczana przez otwór i napinana.
0
