Cechy stroju narodowego Ostyak

Na terytorium Rosji żyje duża liczba rdzennej ludności. Mają specyficzną kulturę, niepowtarzalne zwyczaje i kostiumy. Należą do nich Ostyakowie, plemię ugrofińskie żyjące na terytorium współczesnej Syberii.

Cechy strojów narodowych Ostyak

Odzież Ostyak charakteryzuje się dużą oryginalnością. Stroje ludowe zostały zaprojektowane tak, aby zatrzymywać ciepło w surowym klimacie Dalekiej Północy. Dlatego do szycia większości wyrobów wykorzystano skóry i futra dzikich zwierząt.

Odniesienie! Do szycia używano specjalnych igieł wykonanych z cienkich kości zwierzęcych.

Na zimę Ostyakowie szyli przedmioty podobne do torby - malitsa: taki futro uszyto z rękawami, rękawiczkami i kapturem, nałożono na głowę, a w talii przymocowano szeroki pasek. Pod kapturem dziewczyny nosiły kilka zwiniętych w siebie szalików. Ta metoda pomogła lepiej zatrzymać ciepło. Dla lepszej izolacji kobiety nosiły pod długą spódnicę pończochy wykonane ze skór zwierzęcych.Buty były butami odpowiednimi dla kobiet i mężczyzn.

Fakt historyczny! W okresie rozwoju Syberii przez naród rosyjski buty zostały zastąpione produktami bardziej znanymi współczesnym ludziom.

W ciepłe dni kobiety nosiły sukienki, sukienki i szaty w jasnych kolorach, wykonane z bawełnianej tkaniny. Wokół głowy zawiązywano szalik ozdobiony długim rzędem frędzli. Obowiązkowym dodatkiem w talii był szeroki pasek z jasną ozdobą.

Mężczyźni nosili koszulę i spodnie przewiązane skórzanym paskiem. Cechą szczególną ubioru mężczyzny była jego odzież wierzchnia – luzan. Jest to peleryna z kapturem, bez rękawów i bez podszewki po bokach. Luzan ozdobiono dodatkowymi kieszeniami, sznurowadłami, przegródkami i zapięciami. Obuwie było również uniwersalne: buty za kostkę były przeznaczone dla kobiet i mężczyzn.

Ostyakowie uwielbiali jaskrawo dekorować swoje produkty. Dziewczęta naszywały koraliki i szklane koraliki na sukienki i szaty. Odzież wierzchnią ozdobiono miedzianymi guzikami i futrzanymi wstawkami. Wiele dodatkowo wszytych wstawek z jasnej tkaniny i kolorowych aplikacji. Pasek zawsze był ozdobiony masywną miedzianą klamrą.

Odzież dla dzieci nie różniła się zbytnio od garderoby osoby dorosłej. Strój był niemal identyczny. Latem młode Ostyaki mogły chodzić bez chusty. Starsze dziewczęta ozdabiały nie tylko swoje sukienki i sukienki, ale także głowy: w warkocze wpleciono wielobarwne nici, a zapięcia ozdobiono dodatkowymi frędzlami lub figurami z koralików.

Odniesienie! Luzan jest nadal używany w garderobie ludów Mansi i Chanty.

Materiały do ​​​​szycia kostiumów

Charakterystyczną cechą kostiumów Ostyaka były użyte tekstury. Szyjąc ubrania, Ostyakowie używali materiałów ludowych. Większość tych materiałów stanowiły skóry zwierzęce pozyskiwane przez myśliwych.

Koszule szyto z włókien lnu lub dzikiej pokrzywy. Takie produkty były odpowiednie dla kobiet, mężczyzn i dzieci. Do szycia damskich sukienek lub szat używano płótna, jedwabiu lub perkalu w jasnych kolorach. Chusta była obowiązkowym elementem kobiecego stroju. Do szycia używano również płótna lub perkalu.

W ciepłe dni mężczyźni nosili spodnie wykonane ze skóry zwierzęcej (na przykład jelenia). W okresie rozwoju ziem syberyjskich wielu Ostyaków przeszło na luźne bawełniane spodnie i jasny kaftan.

Do uszycia letnich butów - negai - używano opalonej skóry młodych jeleni. Wiele dodatkowo ozdobiło je skórzanymi sznurowadłami.

Do wersji zimowej wykorzystano skóry i futro dzikich zwierząt (jeleń, niedźwiedź, wilk). Myśliwi nosili wiele futer i parków z futrem przylegającym do ciała: wierzono, że w ten sposób lepiej zatrzymuje ciepło.

Do szycia butów używano także skóry zabitych zwierząt. W większości przypadków ze skóry młodych jeleni robiono izolowane długie pończochy i buty, takie buty nazywano „chizhi”.

Odniesienie! Rdzenni mieszkańcy Ostyaków nigdy nie wyrzucali starych ubrań. Produkty wieszano na drzewach w głębi tajgi.

Różnice między strojami ludowymi Ostyak męskimi i damskimi

Zasadniczo garderoba mężczyzn i kobiet praktycznie nie różniła się. Istnieją jednak pewne różnice.

Dziewczyny ozdobiły swoje letnie stylizacje dodatkowymi dodatkami. Na rąbku i górze sukienki lub sukienki wszyto różne broszki i aplikacje z koralików. Krótkie rękawy koszuli zostały ozdobione frędzlami. Koszule często robiono ze skrawków tkanin w jaskrawych kolorach, podczas gdy wersja męska była często gładka.

Mężczyźni jako ozdoby używali guzików i masywnych klamer. Mogły ozdobić każdy element stroju: koszulę, spodnie czy odzież wierzchnią.

Mężczyźni nie byli gorsi od kobiet w dekorowaniu butów. Na buty i pończochy naszywano różne ozdoby wykonane z koralików lub skrawków innego materiału.

Główną różnicą była odzież wierzchnia:

• Mężczyźni częściej korzystali z luzanu, gdyż wygodniej było w nim polować. Kieszenie takie zostały wyposażone w dodatkowe kieszenie wewnętrzne. Przeznaczone były na trofea zdobyczowe i myśliwskie;
• Dziewczęta preferowały długie futra noszone na głowach. Te futra i parki nie miały dodatkowych kieszeni ani zapięć.

Ostyaki to niesamowity starożytny lud żyjący na Dalekiej Północy. Różnili się od innych narodów szczególną kulturą, sposobem życia, wartościami i strojem narodowym. Wiele tradycji jest nadal kultywowanych przez potomków starożytnych przodków.