Wzór marynarki męskiej

Każda kobieta pragnie zadowolić ukochanego mężczyznę. Wzór i szycie kurtki męskiej własnymi rękami, wykonane na indywidualne rozmiary, idealnie dopasują się do Twojej sylwetki. Styl, długość i materiał przyszłego produktu - wszystko zostanie dobrane według osobistych preferencji.

Scena 1

Wykonywanie pomiarów

Pomiarów należy dokonywać ze szczególną ostrożnością, jeśli planuje się wykonanie wzorów pod konkretną figurę. Ale również Kurtkę możesz uszyć korzystając z gotowych wzorów, co znacznie upraszcza cały proces pracy. Obecnie istnieje wiele programów do tworzenia wzorów.

Do stworzenia wykroju marynarki męskiej potrzebne są następujące wymiary (niektóre z nich są opcjonalne, np. obwód w połowie talii), ponieważ wszystko zależy od wybranego stylu:

1. Wysokość.
2. Ssh – półobwód szyi.
3. Сг – połowa obwodu klatki piersiowej.
4. St – połowa obwodu talii.
5. Sb – obwód połowy bioder.
6. Shg – szerokość klatki piersiowej.
7. Lts – długość tyłu do pasa.
8. Shs – szerokość tyłu.
9. DP – długość ramion.
10. Op – obwód ramion.
11. Dr – długość rękawa.
12. Oz – obwód nadgarstka.

Aby uszyć gotowy wzór, wystarczy wykonać sześć pomiarów., aby dokładnie określić swój rozmiar i porównać go z danymi tabelarycznymi z czasopism:

1. Wysokość mierzone od czubka głowy do stóp, stojąc na płaskiej powierzchni i bez butów.
2. Biust Pomiary wykonujemy w najwyższych punktach gruczołu sutkowego.
3. Obwód talii mierz ponad taśmą przewiązaną wcześniej w pasie.
4. Obwód bioder Mierzymy w najbardziej wypukłych punktach pośladków.
5. Długość rękawa mierzony na lekko zgiętym ramieniu w łokciu, od ramienia przez łokieć do nadgarstka.
6. Długość ramion – od najwyższego punktu barku do jego połączenia z ramieniem.

tabela rozmiarów

Rozmiar	cm	44	46	48	50	52	54	56
Wysokość	cm	168	171	174	177	180	182	184
Og	cm	88	92	96	100	104	108	112
Z	cm	78	82	86	90	94	98	104
O	cm	90	94	98	102	106	110	115
dr	cm	61	62	63	64	65	66	67
Osz	cm	37	38	39	40	41	42	43

Wybór stylu i elementów dekoracyjnych

Główne style kurtek i najbardziej preferowane rodzaje tkanin używanych do krawiectwa:

1. Bombowiec - rodzaj krótkiej kurtki, która została stworzona dla pilotów bombowców. Zwykle bez kaptura, z kieszeniami wpuszczanymi. Charakterystycznym elementem są gumki w pasie i mankietach. Materiał używany do krawiectwa różni się w zależności od pory roku, ale wyjściową opcją jest skóra. Teraz dostępne są trzy rodzaje: pikowane, klasyczne i sportowe.
2. Skórzana kurtka - rodzaj krótkiej kurtki skórzanej z zamkiem błyskawicznym biegnącym ukośnie. Uszyte ze skóry naturalnej lub sztucznej.
3. Kurtka z futrzanym kapturem – długą, ciepłą kurtkę, zawsze z kapturem obszytym futerkiem. Historycznie rzecz biorąc, w przeciwieństwie do malitsy, szyto go futrem na zewnątrz. Obecnie w parkach często stosuje się podszewki ze sztucznego futra, a także wyściółki z poliestru i puchu. Częściej do szycia używa się diagonalu lub dżinsu. Coraz częściej można spotkać parki ze skórzanymi rękawami.
4. Kurtka puchowa – kurtki różnej długości, z kapturem lub bez.Zwykle wykonane z lekkich materiałów, takich jak poliamid, poliester lub nylon. Kurtki puchowe często mają właściwości hydrofobowe, dlatego wypełnieniem jest puch ptactwa wodnego. Waga dobrze wykonanej kurtki puchowej nie przekracza jednego kilograma.
5. Anorak lub wiatrówka – luźna wiatroszczelna kurtka, która jest wykonana z gęstego materiału i posiada kaptur. Model ma dość specyficzny krój, dzięki czemu kurtkę zakłada się wyłącznie na głowę, a kieszenie przypominają torbę kangurkę. Do uszycia tego typu kurtki stosuje się lekkie, ale wytrzymałe rodzaje tkanin, na przykład membranę lub płaszcz przeciwdeszczowy.
6. Cahul (płaszcz przeciwdeszczowy) - płaszcz przeciwdeszczowy, zwykle do kolan i poniżej, wykonany z lekkiej wodoodpornej tkaniny.
7. Harringtona - rodzaj lekkiej kurtki z gumką w pasie. Wykonywane są najczęściej z poliestru, ale także z bawełny, zamszu czy wełny, a tradycyjna podszewka to materiał w kratkę, ale można je połączyć z dowolnym innym wzorem lub jednolitym kolorem.
8. Dżinsy to krótka kurtka wykonana z grubego dżinsu, zapinana na nity, guziki lub zamek błyskawiczny, zwykle posiadająca kołnierz i wiele różnych kieszeni. Tradycyjne kurtki mają naszywane kieszenie z klapką na wysokości klatki piersiowej i wpuszczane kieszenie na wysokości talii. Denim może być letni lub półsezonowy z podszewką, często futrzaną, a także kołnierzem obszytym futerkiem.

Ważnym czynnikiem przy wyborze materiału na kurtkę jest poziom izolacji termicznej, wysoka odporność na zużycie i odporność na wilgoć.

Wybierając ocieplenie do kurtki warto wiedzieć, że dzielimy je na trzy rodzaje: syntetyczne, naturalne i mieszane.

Pierwszy typ jest hipoalergiczny, wykazuje dobrą odporność na zużycie i zachowuje swój kształt.Należy jednak pamiętać, że dobrej jakości materiał posiada takie cechy.

Mimo to wielu woli materiały naturalne od sztucznych, wierząc, że są bezpieczniejsze i cieplejsze. Jeśli weźmiemy pod uwagę puch i pierze, będą one dobrze się nagrzewać, jednak ta przyjazna dla środowiska izolacja może powodować alergie i jest doskonałą pożywką dla bakterii i roztoczy.

Im lżejsze są włókna izolacyjne, tym więcej powietrza jest między nimi, a to oznacza, że ​​będzie bardzo ciepło.

Elementy dekoracyjne i funkcjonalne dobierane są w oparciu o wybrany styl marynarki. Najważniejsze, że wszystko jest odpowiednie.

Etap 2

Przygotowanie wzorów na wzór marynarki męskiej

Po dokonaniu wszystkich pomiarów, ustaleniu rodzaju produktu i jego stylu można przystąpić do przygotowywania wzorów. Można je wykonać na specjalnym papierze skalowanym, kalce technicznej, kartonie lub kliszy rentgenowskiej.

Nie musisz samodzielnie szyć wzoru ani kupować gotowego, bo jeśli masz pod ręką starą kurtkę, która Ci odpowiada, możesz na jej podstawie wykonać wzory.

Istnieją dwie możliwości: albo rozerwać go na kawałki, jeśli nie masz nic przeciwko, i prześledzić wszystko na papierze, albo pójść dalej i zastosować poniższą metodę.

Procedura usuwania wzorów z gotowego produktu:

1. Rzecz należy dobrze wyprasować, jeśli pozwala na to rodzaj produktu i tkanina, rozłożyć ją na płaskiej, równej powierzchni. Następnie wyznaczamy środek oparcia i półki i zaznaczamy je szpilkami.
2. Następnie odwracamy produkt szwami na zewnątrz i składamy go na pół, skupiając się na znakach kontrolnych w postaci szpilek. Na wierzch kładziemy kalkę i zaznaczamy szczegóły markerem. Kopiowanie należy rozpocząć od największych części.
3. Tworząc wzory z rękawami, złóż je na pół, najpierw musisz przełożyć pierwszą połowę, następnie złożyć je i prześledzić drugą połowę.
4. Po przetłumaczeniu wszystkich linii należy je wyrównać za pomocą wykrojów krawieckich, linijek lub innych dostępnych środków. Konieczne jest również wykonanie pomiarów wszystkich części produktu i porównanie ich z uzyskanymi wzorami.
5. Bardzo ważne jest, aby na tworzonych wzorach umieszczać znaczniki kontrolne, aby proces montażu produktu nie był szczególnie trudny. Takie znaki są zwykle umieszczane w talii, klatce piersiowej, biodrach, na środku produktu, pod pachą itp.
6. Nie zapomnij o dodatkach na szwy!
7. Teraz możesz wyciąć wszystkie części.

Ważny! Od razu zaznacz na papierze, z której strony produktu usunąłeś wzór.

Używając gotowego wzoru, przenosi się go również na kalkę lub inny, bardziej preferowany materiał i wycina. Rozmieszczenie elementów wzoru zależy od obecności złożonego wzoru. Przy takich rysunkach będziesz musiał się dostosować.

Rozmieszczenie wzorów na materiale i przygotowanie do cięcia

Ważny! Zużycie materiału zależy od jego szerokości.

Oblicz wymaganą ilość materiału do uszycia produktu, biorąc pod uwagę styl, długość i elementy dekoracyjne. W przypadku produktu na ramię z rękawem należy przyjąć długość produktu w jego ostatecznej formie plus długość rękawa z naddatkami na szwy.

Odniesienie! Jeśli produkt zawiera dodatkowe wykończenia, np. naszyte kieszenie, różne klapy, kieszenie teczki, niestandardowe kołnierzyki lub zastosowano tkaninę we wzór, runo, kratkę lub paski, to zużycie tkaniny wzrasta o około 0,3-0,4 m .

Istnieje kilka zasad przygotowania do cięcia:

1. Krawędź materiału jest zwykle odcinana natychmiast.
2. W razie potrzeby tkaninę poddaje się obróbce cieplnej na mokro.
3. Materiał jest złożony na pół.
4. Główne części ułożone są w kierunku nitki osnowy, czyli wzdłuż włókien, dzięki czemu podczas zużycia materiał nie odkształca się i nie kurczy mocno. Największe części należy ułożyć jako pierwsze, tył najczęściej umieszcza się na fałdzie materiału, a półkę na brzegu.
5. Rękawy wycinane są rozłożone w kierunku włókien, rzadziej wzdłuż skosu.
6. Pomiędzy dużymi częściami należy umieścić mniejsze - zawory, kołnierze, paski itp.
7. Przenosząc wzory na tkaninę, nie zapomnij o dodatkach, jeśli wzory zostały wykonane bez ich uwzględnienia.
8. Tkaninę z runem przycina się tak, aby runo przebiegało od góry do dołu.
9. Natomiast sztruks i aksamit są cięte od dołu do góry, aby zachować matowy odcień.
10. Na gładkim, monochromatycznym materiale wzory można układać w przeciwnych kierunkach.
11. Po ułożeniu części na tkaninie mocuje się je szpilkami i obrysowuje kredą lub mydłem. Pamiętaj o zaznaczeniu wszystkich znaków i linii kontrolnych.
12. Po cieniowaniu należy usunąć wzory i spiąć tkaninę tak, aby nie przesuwała się. Wytnij wszystkie szczegóły.

Ważny! Części podszewki i izolacji są zbudowane i wycięte w taki sam sposób, jak części główne! Jeśli izolacja ma być obszerna, wówczas główne części są zbudowane o jeden rozmiar większy.

RADA! Idąc do sklepu po tkaninę, możesz zabrać ze sobą papierowe wzory produktu, więc wybierając tkaninę ze wzorem, możesz przeliczyć tkaninę przy jej wyborze.

Etap 3

Cięcie tkanin i przygotowanie do montażu produktu

Po wycięciu wszystkich elementów produktu przystępują do prac przygotowawczych.

Wszystkie linie szycia na każdej części są przenoszone na drugą stronę. Aby to zrobić, umieść agrafki wzdłuż konturów i prześledź je na drugiej części, nie zapominając o umieszczeniu znaków kontrolnych.

Nie możemy zapomnieć o liniach środkowych, aby Twój produkt się nie wypaczał. Wzdłuż nich ułożona jest linia, której długość ściegu może osiągnąć 2 cm.

Teraz możesz przejść do fastrygowania. Jeśli kurtka ma mieć ocieplenie, to od razu zszyj ją razem z podszewką. Usuń wszystkie szczegóły, koncentrując się na znakach kontrolnych, które muszą pasować do wszystkich części.

Po połączeniu wszystkich głównych części należy je przymierzyć, aby zapewnić dobre dopasowanie do sylwetki, aby wyjaśnić długość rąbka i rękawów. Jeśli wszystko jest w porządku, możesz przystąpić do szycia - łączenia części trwałym ściegiem.

Końcowy montaż produktu

Jeśli są rzutki, musisz je natychmiast uszyć.

Jeśli Produkt posiada kieszenie górne lub szczelinowe, następnie należy je przyszyć do produktu. Zaznaczamy położenie przyszłej kieszeni na jednej części i kładziemy ją twarzą w twarz z drugą, aby również ją zaznaczyć.

Jeśli kieszenie znajdują się w szwach, należy najpierw obrzucić krawędzie każdej części płótna i przypiąć jedną część do półki, a drugą do tyłu, wyrównując znaki kontrolne, zszyć ją do krawędzi i wykonać zapięcia.

Dalej połącz szwy na ramionach, w tym celu należy połączyć półkę z tyłem skierowanym do wewnątrz i zszyć. Przyciemnij lub obszyj dodatki i wyprasuj je.

Przejdźmy do rękawów. Łączymy wszystkie części rękawa i szyjemy je na maszynie. Następnie bierzemy podszewkę i robimy z nią to samo, co z zewnętrzną częścią kurtki.

Jeśli kurtka zakłada kaptur, następnie przygotowane części są szlifowane i przyklejane do płaszcza. Decydują, czy będzie on usuwalny, czy nie.

Nieodpinany kaptur zmontowany: jego zewnętrzna część jest doszyta do głównej części kurtki, to samo dotyczy podszewki.

Jeśli kaptur zapinany na zamek, wówczas jedna praca odbywa się przez analogię, ale przy użyciu błyskawicy. Jeden pasek mocujemy na dole kaptura, drugi na szyi kurtki.

W razie potrzeby zamiast zamka błyskawicznego możesz użyć zatrzasków lub guzików, a także ozdobić kaptur futerkiem. Ponownie 3 opcje: wykonanie krawędzi na stałe lub za pomocą guzików (zamków błyskawicznych).

Przejdźmy do łączenia wszystkich części kurtki. Mamy część główną, dwa rękawy i kaptur. Rękawy wpinamy od złej strony, łącząc część zewnętrzną z częścią zewnętrzną i analogicznie robimy wszystko z podszewką.

Na życzenie mankiety można również ozdobić futrzanymi lub dzianinowymi wstawkami.

Wystarczy zapiąć kaptur i kurtka gotowa!