Niestety, ludzie często umierają. Śmierć zawsze przychodzi niespodziewanie, nigdy nie wiadomo, jak będzie jutro. Po śmierci człowieka pozostaje wiele rzeczy, ubrań i akcesoriów, które nadają się do użytku. Jednak sama świadomość sytuacji odpycha wielu. Niektórzy ludzie boją się ze względu na swoje przekonania religijne, inni wierzą w przesyłaną ciężką energię. Niektórzy ludzie po prostu uważają, że korzystanie z rzeczy zmarłego jest nieprzyjemne, ale czasami sytuacje ich do tego zmuszają. Zagadnienie to należy rozumieć z różnych punktów widzenia.
Co wróżki mówią o energii takich rzeczy
Wróżki są przekonane, że wszystko, czego dana osoba używała w ciągu swojego życia, w taki czy inny sposób pochłania jego energię, jakąś informację. Dlatego kwestia ta jest bardzo kontrowersyjna, ponieważ energia obiektu będzie zależała od energii, którą posiadała sama osoba.Wróżki sporo spierają się na ten temat, jednak większość zgadza się, że każdą rzecz należy sprawdzić indywidualnie, aby określić tło energetyczne. Kategorycznie nie zaleca się pozostawiania rzeczy zmarłego, które nosił w ostatnich chwilach życia. Wszystkie doznania i być może ból, których doświadczył, przełożyły się na negatywną energię, która pozostała na jego ubraniu.
Zdecydowanie każdy człowiek pozostawia pewien ślad na przedmiotach, których używał. Jeśli nie chcesz korzystać z usług wróżbitów, najlepiej zaufaj swoim uczuciom. Jeśli dana osoba była dobra, bystra i miła, wówczas energia jego rzeczy będzie podobna.
Stosunek Kościoła prawosławnego do kwestii dobytku osoby zmarłej
Dla wielu osób jest to co najmniej nieprzyjemne, nieestetyczne i niewygodne. Szczególnie nieprzyjemnie staje się, gdy trzeba korzystać z rzeczy bliskiej osoby, której nie ma już na świecie. Noszenie różnych ubrań i akcesoriów zmarłych jest niejednoznacznie oceniane z religijnego punktu widzenia.
Opinia przywódców religijnych na ten temat jest niejednoznaczna, jednak księża prawosławni są zgodni. Cerkiew prawosławna dopuszcza, a nawet aprobuje fakt noszenia rzeczy po zmarłym. Wcześniej istniał nawet zwyczaj rozdawania majątku zmarłego potrzebującym biednym. Zwykle robiono to zawsze w pobliżu świątyń, zawsze po upływie 40 dni od śmierci danej osoby. Logika tego dobrodziejstwa jest prosta – ubrania pomogą potrzebującym, a może nawet ich uratują, będą wspominać zmarłego dobrym słowem i wdzięcznością.
Obecnie istnieje wiele przesądów na ten temat. Kościół jest sceptyczny wobec wszelkich przesądów, np. palenia ubrań zmarłego.Jest to absolutnie zabronione, jest nie tylko bezużyteczne, ale obraża osobowość zmarłego i jest złym znakiem. Nie da się też rozdawać i zakładać rzeczy przed końcem lat czterdziestych, kiedy dusza wciąż krąży wśród ludzi. Niektórzy błędnie uważają, że pozostawienie jakichkolwiek rzeczy jest niebezpieczne dla zdrowia, zarówno fizycznego, jak i energetycznego. Jest to oczywiście mit. Religia pozytywnie podchodzi do pamięci o osobach zaginionych, dlatego wyrzucanie czegoś, szczególnie cennego i zapadającego w pamięć, nie ma sensu.
Co można zrobić, aby nosić rzeczy zmarłego, czy warto to robić?
Prawosławni księża zalecają poświęcenie ubrań, które zamierzasz nosić. Aby to zrobić, nie trzeba kontaktować się z pracownikami kościoła, wystarczy zdobyć wodę z najbliższego źródła kościelnego lub kupić ją w butelkach. W domu możesz po prostu posypać swoje ubrania, po czym będą gotowe do ciągłego noszenia.
Ważny! Nie możesz dać krzyża piersiowego zmarłego nieznajomym, a także nie możesz go nosić samodzielnie. Najlepszym rozwiązaniem jest zachowanie go na pamiątkę lub złożenie go w trumnie przed ceremonią pochówku.
Najlepsze wykorzystanie rzeczy zmarłego według wszystkich kanonów
Jak już wspomniano, zgodnie z tradycją rzeczy zmarłego rozdawano potrzebującym w pobliżu kościołów i świątyń. Ale stało się to dopiero po czterdziestym dniu. Takie działanie będzie najlepsze i w miarę szlachetne. Jeśli jakiś przedmiot lub element Twojej garderoby jest dla Ciebie bardzo cenny, jako pamiątka po danej osobie, zdecydowanie powinieneś go zatrzymać. Trzeba też zatrzymać przedmiot, jeśli ma jakąś wartość fizyczną (np. jakąkolwiek biżuterię, sprzęt) – Kościół w żaden sposób tego nie krytykuje, traktując go ze zrozumieniem.Ważne jest, aby nie uciekać się do żadnych przesądów, do których Kościół zawsze miał i nadal ma negatywny stosunek.
Najważniejsze to słuchać swojego serca i uczuć. Jeśli istnieje poczucie, że rzecz się przyda, będzie przydatna, warto ją porzucić. Najważniejsze jest, aby rozważyć wszystkie wątpliwości, argumenty i odpowiedzieć sobie, czy dana rzecz przyniesie jakieś kłopoty, choroby i negatywne emocje. Jeśli nie ma wątpliwości, można śmiało korzystać z rzeczy, wspominając dobrym słowem kogoś, kogo już nie ma w pobliżu.
0
I noszę to. I będę to nosić. Rzeczy mojej siostry zapewniają mi ciepło niż moje własne.
I cieszę się, że inni też noszą to, co im podarowałam.
I nie ma znaczenia, co myślą wróżki, ezoterycy i księża w jednym.
Rzeczy zmarłego są rozdzielane przed 40. dniem, a nie później. Po pierwsze, jest to jałmużna, a jałmużna to ta sama modlitwa za zmarłego, którą szczególnie ważne jest wykonanie przed 40. dniem, kiedy dusza idzie do nieba. A sami księża mówią o tym, prosząc o jałmużnę. Po drugie, w tym okresie ludzie najczęściej gromadzą się, aby wspominać, a ci, którzy przyjdą na pomnik, otrzymają coś na pamiątkę. Po trzecie, nie ma negatywnej energii. To są tylko rzeczy i nic więcej. Noś, dawaj i pamiętaj, módl się
Coś jest nie tak napisane w artykule.
nie, nie do 40 dni. Mianowicie po 40. Albo nawet w dniu pogrzebu. Do 40 dni dusza zmarłego jest z nami, więc nie możemy oddać rzeczy, dopóki jego dusza nas nie opuści. Zwykle odbywa się to na pogrzebach przez 40 dni.
Dusza zmarłego przebywa na ziemi tylko do 3 dni (w tradycji prawosławnej zwykle trzeciego dnia odprawia się nabożeństwo pogrzebowe (odmawia się specjalną modlitwę za zmarłego) i chowa go). dusza przechodzi do innych sfer, gdzie zostaje ukazane piekło i niebo, jej błędy i grzechy. To właśnie w tym czasie tak ważne jest dawanie jałmużny i gorliwa modlitwa, ważne jest rozdawanie rzeczy zmarłego potrzebującym (bo to też jest jałmużna i te rzeczy będą służyć zmarłemu dokładnie w ten sposób). To właśnie w tym okresie szczególnie gorliwi krewni starają się częściej odwiedzać Świątynię, modląc się za duszę zmarłego, zamawiając sroki i pomagając potrzebującym ku pamięci bliskiej osoby.. 40. dnia losy zmarłego duszy do czasu rozstrzygnięcia Sądu Ostatecznego (w tym dniu odbywa się czuwanie, w świątyni odprawiane jest nabożeństwo żałobne). Możesz szczegółowo przeczytać w książkach na temat ortodoksji lub na stronie internetowej Pravmir
Nie tylko trzeba rozdać rzeczy przed 40. dniem, czyli przed dniem sądu, aby jak najwięcej ludzi mogło pomodlić się za zmarłego, ale w sprawie krzyża pektoralnego - zupełnie nic. Powinien znajdować się przy zmarłym, a na pewno nie być zostawiany na pamiątkę i nie tylko umieszczany w trumnie. Autorko, niewiele wiesz o kościele, więc kręcisz się po okolicy, bez obrazy.
Jak długo można widzieć zdjęcie zmarłego w żałobnej ramce ze wstążką?
Valery, o ile mi wiadomo, zdjęcia są usuwane 40. dnia, w tym samym czasie, gdy rozdawane są rzeczy. Słyszałam jednak, że niektórzy zostawiają zdjęcia na okres do roku w czasie żałoby.
W ZALEŻNOŚCI OD KTO BYŁ NOSZONY
I JAK TEN CZŁOWIEK SIĘ W NIM NOSIŁ
Nie potrzebuję twoich modlitw! I głupi się budzi. Generalnie nie chcę nikogo widzieć na swoim pogrzebie i w ogóle palić moje zwłoki. Albo jeszcze lepiej zabierz go do lasu i podziel na kawałki... Niech zjedzą to zwierzęta. A moje ubrania, do diabła z nimi, wyrzuć je do kosza.
Ale kto będzie zawracał sobie głowę twoimi zwłokami? Niech leży tam, gdzie zginęli, niech się rozkłada, a wszyscy będą szczęśliwi!