Puszysta sukienka DIY dla dziewczynki

Każda dziewczynka ma w sobie małą księżniczkę, a przyszła królowa musi mieć w swojej szafie sukienkę z puszystym dołem. Może być uroczysty i poważny lub uroczy i naiwny, ale musi być piękny i odpowiedni dla konkretnego dziecka.

Cechy szycia puszystej sukienki dla dziewczynki

Aby stworzyć dobrze dopasowany strój, będziesz potrzebować odpowiednich wymiarów. Uwagi dotyczące ich otrzymania:

• nie dokręcaj ani nie luzuj miarki;
• przed zabiegiem należy poprosić dziewczynę o rozebranie się do bielizny lub ubranie w lekką odzież z cienkiego materiału;
• Obwód talii można łatwo i dokładnie określić za pomocą sznurka lub koronki owiniętej wokół ciała;
• góra będzie dobrze dopasowana tylko wtedy, gdy uwzględni się kształt ramion (mogą być proste, opadające, normalne lub wysokie);
• obwód szyi zależy od podstawy szyi;
• w celu obwodu klatki piersiowej taśmę umieszcza się wzdłuż wystających części łopatek i najszerszej części mostka;
• Talię mierzy się w najwęższym miejscu;
• aby uzyskać szerokość pleców, rozciągnij taśmę między lewą i prawą łopatką;
• Długość tyłu mierzy się mocując górną krawędź taśmy do 7. kręgu, a dolną do koronki przewiązanej w linii talii.

Aby określić długość stanika, potrzebna jest długość tyłu. Wzór na długość tyłu (tył u góry): długość tyłu + 1 cm. Aby zrozumieć szerokość góry, potrzebna jest szerokość tyłu. Wzór na szerokość pleców: szerokość tyłu + 1,5 cm.

Materiały i narzędzia

Zalecenia i uwagi dotyczące wyboru tkaniny:

1. Tiul produkowany w Unii Europejskiej i Ameryce lepiej nadaje się na odzież dziecięcą. Tkanina ta jest miękka, przyjemna dla ciała i nie kurczy się pod wpływem iskry. Materiał o tej samej nazwie, produkowany w Chinach, jest zwykle bardziej szorstki niż europejski i nie spełnia międzynarodowych wymagań bezpieczeństwa pożarowego. Pod wpływem płomienia natychmiast staje w płomieniach.
2. Sztywny tiul ma szorstkie szwy i krawędzie, dlatego sukienka z niego wykonana musi mieć halkę, w przeciwnym razie rajstopy się rozerwą lub porysują nogi. Podkoszulek może być wykonany z dzianiny, grubej satyny lub z tej samej tkaniny, z której wykonany jest gorset.
3. Na długą spódnicę kup miękki materiał, będzie pięknie leżała. Twardy tiul jest bardziej odpowiedni na tutu. Jeśli masz wątpliwości, to wybierz średnio twardy materiał. Stworzy puszysty spód, który nie będzie się unosić ani opadać.
4. Z szerokiego kroju łatwiej jest uformować wielowarstwowy lub długi rąbek. Wąski krój – tak zazwyczaj sprzedaje się sztywny tiul – można go nosić na bardzo krótkiej spódniczce tutu.
5. Tiul miękki należy dokupić z rezerwą. Twarde mają mniejsze zużycie.
6. Oprócz tiulu i materiału na halkę, będziesz potrzebować materiału na górę. Wybierając materiał, zastanów się, czy obcisły, czy lekko luźny top będzie dobrze wyglądać w połączeniu z tutu..

Ważny! Jeśli nie masz umiejętności szycia, nie bierz skomplikowanych topowych modeli. Wybierz top składający się z przodu i tyłu, połączonych bocznymi szwami i utrzymywanych na miejscu za pomocą prostych pasków.

Prosty wzór sukienki z pełną spódnicą

Tworząc wzór, warto o tym pamiętać boczne szwy na górze powinny ostatecznie pasować do bocznych szwów spódnicy. Trudności pojawiają się, gdy góra i dół nie pasują do siebie pod względem szerokości. Aby temu zapobiec, tworząc wzór, zacznij od obwodu talii dziewczynki i dodaj tę samą liczbę cm do naddatków.

Ważny! Wiele problemów z kompatybilnością góry i dołu rozwiązuje gumka. Dzięki temu błędy w szerokości dolnego kroju stanika i górnego cięcia rąbka stają się bezkrytyczne.

Narzędzia, które na pewno się przydadzą to miarka, igła, nić, nożyczki i maszyna do szycia. Dodatkowo możesz potrzebować papieru wzorcowego i kredy. Przykładowy wzór:

Zszyj stanik

Stanik będzie szedł wzdłuż linii talii, ani wyżej, ani niżej. Aby stworzyć wzór dla tej wersji modelu potrzebujemy 6 pomiarów:

• półobwód szyi;
• połowa obwodu klatki piersiowej;
• połowa obwodu talii;
• półobwód bioder;
• długość tyłu;
• szerokość tyłu.

Ważny! W przypadku wskazania połowy obwodu wartość obwodu należy podzielić przez 2.

Wzór na prosty top składa się tylko z 5 linii. Są one narysowane wewnątrz wcześniej narysowanego prostokąta (figurka jest umieszczona w pozycji stojącej).

Wzór na określenie rozmiaru pierwotnego prostokąta:

• wysokość: długość pleców + ½ długości pleców;
• szerokość: połowa biustu + 3 cm.

Dalej Na powstałym prostokącie zaznacz długość talii. Aby to zrobić, od górnej krawędzi prostokąta odchodzi odcinek, którego długość jest równa długości grzbietu. Następny jest znak krawędzi szyi. Manipulacje przeprowadza się w następujący sposób:

• znajduje się środek szerokości prostokąta (jest to nic innego jak środkowa pionowa oś wzoru);
• znaleziony środek rysujemy prostą, równą linią;
• po obu stronach górnego punktu środkowej osi pionowej wyłożono klasyczną szerokość szyi (wzór na określenie klasycznej szerokości szyi: półobwód szyi/3 + 0,5 cm);
• na tym etapie otrzymujesz 2 punkty w równej odległości od środka;
• punkty te należy przesunąć 1 centymetr nad wzorem (wystarczy narysować te punkty 1 cm nad górną krawędzią prostokąta);
• następnie na górze prostokąta układamy go od środkowej osi pionowej w lewo i w prawo wzdłuż połowy szerokości pleców (w ten sposób uzyskujemy punkty graniczne ramion);
• punkty graniczne ramion będą musiały zostać obniżone o 2,5 cm (jeśli ramiona są wysokie, to o 1,5 cm, jeśli są nachylone, o 3,5 cm);
• następnie lewy punkt granicy ramion łączy się z lewym punktem klasycznej szerokości szyi, a prawy punkt z prawym (dzięki temu uzyskuje się linię ramion);
• aby uzyskać dekolt, należy połączyć lewy punkt szerokości dekoltu z prawym punktem dekoltu półkolem (jeśli potrzebujesz dekoltu okrągłego), prostokątem (jeśli potrzebujesz dekoltu kwadratowego) lub wąskim trójkątem ;
• kolejnym krokiem jest wyznaczenie linii klatki piersiowej (podzielenie obwodu połowy klatki piersiowej przez 4 i dodanie 7 do otrzymanej wartości);
• Następnie zaznaczamy linię klatki piersiowej i wklęsłą pionową linią zaznaczamy różnicę pomiędzy obwodem klatki piersiowej a obwodem talii (jeśli talia jest wyraźna i znacznie węższa od bioder, to różnica między nimi powinna wynosić około 5–8 cm, czyli 2,5–4 cm mniej po lewej i prawej stronie);
• następnie łączymy lewy punkt granicy ramion z lewą krawędzią linii talii wklęsłą linią, a prawy punkt z prawym (uzyskując w ten sposób otwór na pachę).

Ważny! Top bez rękawów ma otwory na ramiona z tyłu równe otworom na ramiona z przodu.

Sama góra sukienki jest łatwa do uszycia przy użyciu tego wzoru. Musisz wyciąć tył i przód, a następnie połączyć ich paski i szwy boczne.

Wykonanie spódnicy - 4 opcje

Przyjrzyjmy się tutaj kilku opcjom.

Model nr 1. Spódnica Tutu wykonana z dużej ilości pojedynczych tiulowych klapek

Do jego wykonania potrzebna będzie szeroka gumka i tiul z wąskiej rolki (szerokość 10–15 cm). Gumkę należy przyciąć wzdłuż talii dziecka tak, aby powstała spódnica nie napinała się, ale nie odpadała. Następnie określ długość rąbka. Ponadto musisz znaleźć konkretne liczby, przydadzą się przy określaniu długości cięć tiulu.

Tak więc rąbek o długości 40 cm mówi, że tiul należy pociąć na kawałki o długości około 82 cm Aby uzyskać ostatnią wartość (82 cm), należy pomnożyć długość rąbka (40 cm) przez 2 i dodać 2-3 cm na górze.

Proces tworzenia spódnicy sprowadza się do przeciągnięcia kawałków materiału przez gumkę i zawiązania ich w supeł.. Już przymocowane klapy należy umieścić bardzo blisko siebie, w przeciwnym razie rąbek się rozpadnie i nogi będą przez niego widoczne. Gęstszą i bardziej puszystą spódnicę uzyskamy łącząc paski w 2 warstwach – wtedy jedna część będzie nałożona na drugą.

Model nr 2. Klasyczny wygląd tiulowej spódnicy

Niezbędne materiały i akcesoria:

• każda pojedyncza warstwa jest utworzona z tkaniny, której długość jest 4-krotnością obwodu talii;
• na halkę kup około 2 m satyny lub satyny;
• do paska wymagana jest satynowa tasiemka (szerokość: 10 cm);
• zamek błyskawiczny lub gumkę.

Proces produkcji:

• ręcznie uformuj fałdy na każdej warstwie;
• złożyć warstwy;
• cofnij się 2 cm od górnej krawędzi i zszyj złożone warstwy;
• ustaw najszerszy skok ściegu na maszynie;
• ściągnij spódnicę;
• wykonać ścieg fastrygujący;
• uszyć osłonę (halkę);
• połącz wszystkie warstwy z pokrywą;
• przyszyć zamek błyskawiczny;
• przyszyć na pasek.

Model nr 3. Spódnica tutu według wzoru

W tradycyjnej prezentacji element garderoby składa się z 12–16 warstw, ale jako przykład użyjmy uproszczonej wersji z 4 warstwami. Aby je utworzyć, będziemy musieli narysować prostokąty (4 sztuki) na wzorze. Wysokość każdego kolejnego powinna być o 2,5 cm mniejsza.Jeśli wysokość pierwszego wynosi 38 cm, to wysokość drugiego wynosi 35,5 cm.Przykładowy wzór:

Długość prostokątów określana jest na podstawie projektu. Jeśli potrzebujesz bardzo krótkiej sukienki, musisz pomnożyć obwód talii przez 2.

Sam proces szycia:

• wyciąć podstawę rąbka zgodnie ze wzorem;
• wyciąć szeroki pasek z wcześniej przygotowanej dzianiny;
• zszyj odcinki pierwszej warstwy i zaciśnij je w talii do rzeczywistego rozmiaru sukienki;
• powtarzaj procedurę z każdą kolejną warstwą;
• przyszyj połączone warstwy do paska.

Model nr 4. Sukienka balowa

Ta opcja stroju łączy w sobie obcisły lub lekko luźny top z bardzo prostym krojem i spódnicą balową. Aby stworzyć spódnicę o wysokości 25 cm, którą będzie nosić dziewczynka o obwodzie talii 38 cm i obwodzie bioder 40 cm, potrzeba około 2,5 m miękkiego tiulu.

Instrukcje krok po kroku dotyczące wykonania rąbka:

• tiul pokroić w paski (szerokość: 10 cm);
• z materiału na okładkę wytnij prostokąt o wymiarach 25x80 cm;
• zszyj prostokąt pierścieniem;
• Przyszyj pasek tiulu na dole halki (linia powinna przechodzić przez środek);
• podczas szycia należy okresowo wykonywać fałdy (Splendor sukni zależy od częstotliwości układania fałd i ich długości);
• na końcu falbanka układa się w okrąg;
• żelazne fałdy po 1 stronie;
• odsuwając się nieco od poprzedniej przyszytej klapy tiulu, przyszyj drugi pasek (jednocześnie tworząc fałdy);
• powtórz algorytm z trzecią i kolejnymi taśmami;
• gdy do górnego końca rąbka zostaje 5 cm, należy włożyć gumkę i zacisnąć spódnicę w pasie.

Łączenie części

Spódnica, wcięta w talii, jest przymocowana gumką lub paskiem, a góra jest już do nich dopasowana. Długość ściegu: 2,5.

Ważny! Upewnij się, że szwy górne i dolne pasują do siebie. Aby je połączyć, warto najpierw przyszyć spódnicę do stanika za pomocą prostej igły i sprawdzić, czy części stroju pasują do siebie. Jeśli nie i pojawią się przemieszczenia, będziesz musiał wykonać szycie.

Kolejna opcja stworzenia sukienki własnymi rękami

Z bluzki można stworzyć casualową sukienkę. Ta metoda jest dobra, ponieważ oszczędza dużo czasu. Nie ma potrzeby szycia góry ani stanika. Dół będzie wyglądał jak spódnica baletowa.

Niezbędne materiały:

• marynarka (jednoczęściowa, nie zapinana na guziki i zamki);
• tiul (1 metr);
• dzianina na halkę (50 cm);
• szeroka gumka (pamiętaj, że będzie przechodziła przez górę i nie będzie wszyta).

Proces tworzenia sukni:

1. Przymierz kurtkę. Zaznacz miejsce, które pokrywa się z linią talii dziewczyny.
2. Odetnij wszystko od kurtki, która znajduje się poniżej zaznaczonej linii.
3. Przyszyj gumkę do dołu bluzki.
4. Z dzianiny wytnij 2 trapezowe odcinki na przód i tył halki. Aby określić szerokość krawędzi, użyj kurtki.
5. Uformuj dwuwarstwową spódnicę z tiulu.
6. Przyszyj halkę do spódnicy
7. Przyszyj dół sukienki do gumki od góry.

Zamiast swetra odpowiedni jest również top szydełkowany lub dzianinowy. Określenie liczby pętli jest łatwe. Aby to zrobić, musisz znać obwód klatki piersiowej.W oparciu o te parametry bezszwowy gorset jest dziany w kółko.

Ważny! Kup włóczkę bawełnianą na górę sukienki.

Ciekawą suknię balową można uzyskać, jeśli jako górę i podstawę spódnicy zastosujesz szeroką gumkę z siateczki (nie bieliznę, ale siateczkę).. Wytnij i uformuj z niej stanik, a następnie przez kilka dolnych rzędów gumki przełóż odpowiednią ilość sztywnego tiulu, pokrojonego we wstążki. Ta metoda jest dobra, ponieważ pozwala uzyskać asymetryczny rąbek bez tworzenia skomplikowanego wzoru. Jednocześnie możesz bawić się poziomem początku rąbka. Aby to zrobić, kawałki materiału po jednej stronie siatki zaczynają być tkane o kilka otworów wyżej niż po drugiej.

Długą spódniczkę tutu uformowaną z tiulowych naszywek można z łatwością zamienić w sukienkę. W tym celu przez warstwy tiulu przewleczono zamkniętą gumkę (zamknięta oznacza, że ​​jej końce są zszyte ze sobą i tworzą okrąg). Każda wstążka jest owinięta wokół elastycznej gumki i zabezpieczona węzłem. Po zakończeniu wiązania pierwszej gumki weź drugą gumkę, umieść ją nieco niżej niż pierwszą i wykonaj z nią dokładnie te same czynności. Rezultatem jest top, który ściśle przylega do ciała dzięki elastycznym paskom. Luźne pozostałości rozcięć w tej sukience stają się rąbkiem.

Jeśli przejście od obcisłego gorsetu z gumkami do puszystego dołu wydaje się zbyt gwałtowne, warto ozdobić go paskiem. Zwykle wykorzystuje się do tego wstążkę o szerokości 10 cm, a jeśli jedwabny pasek nie jest odpowiedni, wypróbuj krój tiulowy lub szeroką lnianą gumkę. Ponieważ tiul ze względu na swoją sztywność nie zawsze tworzy piękną kokardkę, warto przyjrzeć się broszce ze względu na miejsce mocowania końcówek. Ozdoba zakryje węzeł.