Szal na świątynię: wzór DIY

Wizyta w świątyni wymaga od kobiety odpowiedniego przygotowania. Szczególną uwagę należy zwrócić na nakrycie głowy. Przecież kobieta nie powinna wchodzić do cerkwi z gołą głową. Problem ten można rozwiązać na różne sposoby. Zwykły szalik, szalik, stuła - tego używa wiele osób. Ale chusty kościelne, zwane także chustami dońskimi, szalikami ślubnymi lub wielkanocnymi, stają się coraz bardziej powszechne.

Opowiemy Ci o wyjątkowości tego produktu, a także o tym, jak uszyć taki szalik własnymi rękami.

Historia chusty kościelnej

Tradycja zakrywania głowy przyszła do nas już od starożytności i nie tylko. Opaska była powszechnym dodatkiem zarówno dla żon Wikingów, jak i słowiańskich czasów pogańskich. Greczki i Rzymianki, podobnie jak kobiety Wschodu, nie nosiły chust, lecz obszerne narzuty zakrywające ich figurę aż po palce stóp. Takie ubranie chroniło zarówno przed palącym słońcem, jak i przed nieskromnymi spojrzeniami. W ten sposób utrwalił się zwyczaj odziedziczony przez Kościół.

Odniesienie: Pierwsza wzmianka o szaliku znajduje się w starożytnych rękopisach egipskich i opisuje czworokątny kawałek materiału zakrywający ramiona.

Ostatecznie apostoł Paweł nakazał chrześcijankom noszenie nakrycia głowy i to nie tylko w kościele.

Przez długi czas zamężne chrześcijanki, katoliczki i prawosławne, nie mogły pojawiać się publicznie bez dość surowego nakrycia głowy, zakrywającego nie tylko włosy, ale także czoło i szyję. Dziewczęta często miały w tej kwestii większą swobodę, ale nie na terenie kościoła: nie chodziły tam z odkrytą głową. Nie idą teraz.

Tradycyjnie parafianie noszą chusty, choć nie ma jednoznacznych przepisów dotyczących ich noszenia. To kwestia gustu. W przypadku chusty kościelnej często jest ona bardzo elegancka. W końcu kobieca głowa pokryta cienką (często koronkową) tkaniną wygląda wzruszająco i ekscytująco! I bez łamania zasad pobożności. Zwłaszcza jeśli mówimy o szaliku Don, który przypomina kaptur.

Historia jego pojawienia się nie obchodziła nawet dziesiątej rocznicy, która rozpoczęła się w 2010 roku nad Donem.

Odniesienie. Lejący szal został stworzony przez Irinę Potapową, kobietę, w której życiu dzięki jej sumiennym modlitwom wydarzył się mały cud. Wbrew pesymistycznym przewidywaniom lekarzy została mamą.

Przygotowując się do Trzech Króli, starała się stworzyć radosną i jasną świąteczną atmosferę. Tak pojawił się prawdziwy cud designu – można być eleganckim, nie naruszając zasad pobożności!

Jaką chustę należy nosić odwiedzając świątynię?

Przede wszystkim musi być co najmniej jeden szalik. To wystarczy, aby odwiedzić świątynię. Ale kobieca natura nie toleruje ascezy. A Kościół nie nakazuje odmawiania noszenia ubrań, jeśli nie naruszają one zasad czystości.

Symbolizujące kobiece posłuszeństwo nakrycie głowy może ozdobić parafiankę. Zwłaszcza w wakacje! Szafa odwiedzającego świątynię ma kilka opcji chust.

Wiele zależy od częstotliwości przebywania w murach kościoła. Odwiedzający rzadko potrzebują minimalnego zestawu. Na święta odpowiedni jest lekki (lub biały) nakrycie głowy, gładkie lub z dyskretną ozdobą. Post lub żałoba będą wymagały ciemnych kolorów.

Zwróć uwagę na wzór powiewającego szalika! Przedstawienia symboli innych religii, specyficzne ozdoby, takie jak liście konopi, prowokacyjne napisy są nieodpowiednie w miejscu świętym.

Prawdziwie chodzące do kościoła kobiety szybko uczą się rozumieć kolory i niuanse konstrukcyjne ubioru przeznaczonego do kościoła. Główna zasada jest prosta – ubrania powinny być wygodne. Dotyczy to również szalika: nie powinna rozpraszać podczas nabożeństwa, rozplątując się i spadając z głowy.

Chusta Don wydaje się być najlepszą opcją: nie odpada dzięki wiązaniom, nie wymaga ciągłego wiązania końcówek i zakrywa ramiona.

Jak uszyć szalik kościelny własnymi rękami

Ta zwiewna piękność nie wymaga kwalifikacji krawcowej. Możesz samodzielnie uszyć szalik do kościoła.

Załóż szalik ze wzorem

Wzór uniwersalny wykonany jest według wzoru widocznego na zdjęciu.

• Złóż kartkę papieru o długości 110 cm i szerokości 70 cm na pół tak, aby zagięcie przebiegało wzdłuż szerokości.
• Powstały prostokąt obracamy do siebie, tak aby zakładka znajdowała się u góry. To będzie tył głowy, twarz będzie po lewej stronie.
• Od lewego górnego rogu odmierzamy 50 cm wzdłuż linii zagięcia, 40 cm po lewej stronie i zaznaczamy.
• Łączymy dwa punkty zaokrągloną linią, za pomocą wzoru lub na oko - tutaj będziemy mieli sznurek.
• Narysuj tę samą linię od lewego dolnego rogu do prawego górnego rogu. Będzie to dolna krawędź produktu. Odcinamy wzdłuż niego nadmiar.

Rozmiary wzorów dostosowywane są do indywidualnych potrzeb! Zwłaszcza jeśli szalik jest uszyty dla dziecka.

Jak obliczyć ilość tkaniny

Kupując metr tkaniny o szerokości 140-150 cm otrzymasz jeden szalik i pasek tkaniny o szerokości 30 cm.

A z kroju 120 cm wyjdą dwie chusty na świątynię, można je przyciąć zarówno na długość, jak i na szerokość!

Produkt jest dość prosty w wykonaniu, ale warto najpierw poćwiczyć z kawałkiem niepotrzebnego materiału. Czy nagle masz ochotę poeksperymentować z długością?

Wybór materiału na szalik kościelny

Będzie pasować odświętne, lekkie, ażurowe tkaniny: gipiura i jedwab, organza i koronka. Ich gęstość może być różna – bierzemy pod uwagę przypadek, wiek, możliwości finansowe. Produkt może być bardzo drogi lub budżetowy, surowy i delikatny.

Ważny! Tkaniny przezroczyste nadają się tylko na wesela.

Szczególną uwagę zwraca się na kolor. Możesz pozostać „poprawnym” parafianinem, jeśli masz garderobę bogatą w kolory! Musisz tylko zrozumieć specyfikę kolorowych tradycji liturgicznych.

• Biały kojarzony przede wszystkim z wizerunkiem panny młodej. Ale głównym znaczeniem koloru białego, który łączy w sobie całe spektrum, jest symbolizowanie cudownego światła Boga. To kolor Bożego Narodzenia i Trzech Króli, Wniebowstąpienia i Przemienienia, początek nabożeństwa wielkanocnego. Nadaje się również do sakramentu chrztu.
• Całkowite przeciwieństwo - czarny. Pokuta, post, żałoba, wyrzeczenie się pokus świat są powodem czarnej okładki. Można zastąpić ciemnym brązem. Całkiem właściwe w zwykły dzień, w którym nie ma święta.
• Szalik kościelny może czerwony od Wielkanocy do Wniebowstąpienia i żółty w dni szczególnej czci pomazańców Bożych oraz zielony na Trójcy i niebiańskie kwiaty (w dni czci Matki Bożej).Wielokolorowe chusty potrafią stworzyć niezbędną atmosferę każdego wydarzenia religijnego w duszy parafianina i w kościele, o ile nie zostanie naruszona zasada stosowności.

Szyjemy szalik kościelny

Instrukcje krok po kroku podają prawidłową sekwencję działań.

Przygotowanie do pracy

1. Po zabezpieczeniu powyższej wiedzy, wybór materiału do uszycia produktu i jego wykończenie. Będziemy potrzebować 2 m taśmy ukośnej, 3,5 m koronki, półtora metra satynowej wstążki lub ozdobnego sznurka, dwa końce - wszystko dopasowane do materiału.
2. Przygotowanie miejsca pracy. Będziesz potrzebować dość dużej powierzchni do wycinania, centymetra, nożyczek, nici i szpilek.

Odkryć

1. Ostrożnie przytnij brzeg tkaniny.
2. Aby uzyskać symetryczny kawałek materiału, należy zachować ostrożność złóż go po przekątnej pod kątem prostym. Jeśli po jednej stronie znajduje się dodatkowy pasek materiału, odetnij go.
3. Powyżej omówiliśmy zużycie materiału i celowość wyboru kroju 120 cm.Jeśli tak się stało, podziel krój na dwie części. Aby to zrobić, najpierw złóż tkaninę na pół wzdłuż i przetnij ją. Powinieneś otrzymać dwa prostokąty o bokach 120 i szerokości 70-75 cm (przy szerokości tkaniny 140-150 cm).
4. Odkładamy jedną część na następny raz i pracujemy nad drugą.
5. Złóż go na pół lewą stroną na zewnątrz i dobrze wyrównaj.. Pomoże w tym staranne wyprasowanie tkaniny na fałdzie, aby się nie złamała. Ułóż materiał tak, aby zakładka znajdowała się u góry.
6. Przestrzegając wszystkich zasad prasowania delikatnych tkanin, sprawdzamy czystość stopy żelazka, rąk i samej tkaniny! Nieostrożność może zniszczyć przedmiot, zanim będzie gotowy.
7. Zacznijmy ciąć. Możemy skorzystać ze wzoru opisanego powyżej. Wszystkie elementy przyszłego szalika są na nim zaznaczone.Można obejść się bez wzoru, po wykonaniu wszystkich kroków niezbędnych do utworzenia go na tkaninie.
8. Przymocuj wzór do złożonej tkaniny. Nakładamy lewy górny róg wzoru na lewy górny róg tkaniny, linie zagięcia oraz lewa strona wzoru i tkaniny pokrywają się.
9. Spinamy go razem i śledzimy wzdłuż dolnej zaokrąglonej części wzoru (krawędzi produktu). Przetnij obie warstwy materiału wzdłuż zaznaczonej linii.
10. Odetnij część wzoru wzdłuż linii sznurka. Usuwamy dolną część, a pozostałą część ponownie mocujemy na tkaninie.

Produkcja

1. Układamy sznurek wzdłuż wyznaczonej liniiI. Zaczynamy od punktu mierzonego na lewym brzegu materiału, gdzie za pomocą szpilki zabezpieczamy taśmę ukośniczą całą stroną do góry.
2. Następnie w ten sam sposób nakładamy wiązanie, przesuwając się wzdłuż całej zaokrąglonej linii do punktu mierzonego na fałdzie materiału. Nakłuwamy szpilki czubkiem do góry, ponieważ całą procedurę będziemy musieli powtórzyć po drugiej stronie materiału. Upewnij się jeszcze raz, że przednia część materiału znajduje się w środku! Działamy od środka!
3. Odwracając tkaninę, układamy sznurek dalej, skupiając się na już przygotowanej stronie. Paski muszą do siebie pasować! Obszycie obcinamy tak, aby od brzegu materiału pozostał centymetrowy margines.
4. Ściągacz zapinamy na maszynie po obu stronach, po wcześniejszym złożeniu krawędzi tak, aby kilkumilimetrowy pasek tkaniny pozostał nad krawędzią - przyda się to przy wykańczaniu krawędzi.

Wykończeniowy

1. Koronka przyszyta jest od przodu małym zygzakiem. Pracę można wykonać na dwa sposoby. Lub wycinamy go w rogach i nakładamy na siebie. Lub delikatnie zaginamy rogi pojedynczym paskiem koronki, przechodząc od jednej krawędzi sznurka do drugiej. Najważniejsze, aby nie zaszyć otworów na krawaty.
2. Przygotowujemy wstążkę, sznurek ozdobny itp.Na brzegach używamy zaślepek lub ozdobnych koralików i wwlekamy je w sznurek. Możliwość wszycia gumki i pięknego guzika u dołu kaptura).

Jak prawidłowo nosić szalik Don

Dopasowana specjalnie do wyjścia do kościoła, Chusta powinna zakrywać głowę i ramiona, lekko opadając na czoło i policzki.

Jeśli jest odpowiednio uszyta i odpowiednio noszona, zakrywa swojego noszącego. Szalik noszony przypadkowo na czubku głowy nie jest zgodny z przepisami.

Po wyjściu ze skroni możesz swobodnie założyć górną część szalika na ramiona, jak przy złożonym kapturze. Dzięki temu całość doda elegancji i wyrafinowania.