Co to jest spódnica?

Spódnica uważana jest za jeden z najstarszych elementów ubioru. Jego podobiznę nosili prymitywni ludzie, a starożytne freski mówią nam, że w starożytnych kulturach taki strój był powszechny wszędzie. Na przykład w Egipcie długość spódnicy mogła wskazywać na pochodzenie i status jej właścicielki.

Z biegiem czasu ubrania te zmieniały długość, styl, a nawet płeć. Poniżej krótka wycieczka po historii tej odzieży.

Jakim elementem garderoby jest spódnica?

W słownikach objaśniających dla słowa „spódnica” podano dwa hasła słownikowe. W jednym przypadku definiuje się ją jako część kobiecego stroju od pasa do dołu, nierozerwalnie związaną ze stanikiem. Nas jednak będzie interesował drugi przypadek, gdzie spódnicę definiuje się jako oddzielny element ubioru, zwykle dla kobiet, zaczynający się od talii i zakrywający biodra. Długość może wahać się od mikro, która tylko nieznacznie zakrywa górną część uda, do długości do podłogi.

Znaczenie słowa

Słowo „spódnica” przeszło długą drogę, zanim pojawiło się w Rosji w swoim prawdziwym znaczeniu.Jego korzeń jest w języku arabskim (jubba – odzież wierzchnia, kurtka bez rękawów); poprzez starofrancuski i starowłoski, gdzie słowo to zostało nieco zmodyfikowane, nie tracąc przy tym znaczenia (iupe – odzież wierzchnia), przeszło do języka polskiego (jupka), skąd już w XVI wieku trafiło do Rosji.

Dziś to słowo w języku rosyjskim „zachowało” tylko jedno znaczenie – jest to przede wszystkim odzież damska od pasa do dołu, zakrywająca razem biodra i nogi.

Odniesienie historyczne

Ewolucja tego modnego dziś detalu garderoby rozpoczęła się dosłownie w czasach przedpotopowych. Każde dziecko wie, że starożytni ludzie zakrywali swoją nagość liśćmi palmowymi, a w późniejszych czasach owijali biodra zwierzęcymi skórami, tworząc w ten sposób rodzaj nowoczesnej spódnicy.

Do XX wieku ten element ubioru zmieniał się jedynie pod względem szerokości i kształtu. Na Rusi kobiety nosiły poniewy i rusztowania; szlachcianki mieszczanki nosiły długie, bujające się suknie, które były bogato zdobione. Dopiero po reformach Piotra I w 1700 r. szlachetne damy i dziewczęta musiały ubierać się w stroje w stylu europejskim.

Pojawiając się jako odrębny element ubioru w XV wieku, kiedy dolna część sukni została oddzielona od gorsetu, spódnice przeszły przez kilka etapów swojego rozwoju. Wymieńmy pokrótce ich najbardziej podstawowe typy i cechy:

• z XV w. długa spódnica z miękkimi zakładkami (gamurra) przez stulecie podróżowała z Włoch po całej Europie;
• w XVI w. szlacheckie Hiszpanki w spódnicach na ramiączkach verdugos przejęły pałeczkę od Włoszek; były przymocowane do gorsetu i same w sobie były ciężkie, a w połączeniu z bogato zdobioną odzieżą wierzchnią, noszenie ich stawało się nie lada wyczynem – w końcu też trzeba było w nim tańczyć;
• w XVII wieku Francuzki wyrzuciły z mody koła i gorsety, spódnica stała się miękka i luźna, ale pod koniec wieku obręcze i treny ponownie zaczęły określać jej kształt;
• w XVIII wieku pojawiły się sakwy, które w Rosji nazywano figmami - ramy wykonane z fiszbinów, metalu lub gałązek wierzby, dzięki którym ten element garderoby damskiej był wspanialszy niż kiedykolwiek w historii; akcent przesunął się z górnej spódnicy na dolną, która była ozdobiona falbankami i koronką i musiała wystawać spod górnej;
• w XIX w. powracają gorsety i halki; tkanina, z której zostały wykonane, nie powinna być jasna, uznano to za nieprzyzwoite.

Pod koniec stulecia pojawił się krynolina – spódnica wykonana ze sztywnej tkaniny na bazie włosia końskiego, a później zaczęto tak nazywać halki na ramiączkach. W XX wieku, wraz z pojawieniem się nowych tańców, ten element ubioru stawał się coraz krótszy, a w latach 60. Mary Quant stworzyła mini.

Jaka jest długość?

Klasyfikacja długości w najbardziej ogólnym ujęciu wygląda następująco:

• ten sam mini, około 15 cm długości nad kolanem; preferowany dla młodych dziewcząt i kobiet o smukłych nogach;
• długość do kolan - dziś niesłusznie uważana za staromodną, ​​w „właściwym” zestawie wygląda bardzo elegancko; preferowany dla kobiet powyżej 35 roku życia i kobiet biznesu;
• Długość francuska - spódnica 15–20 cm poniżej kolana, jest u szczytu popularności; długość jest niemal uniwersalna, jedynym ograniczeniem są pełne łydki;
• maxi – długość do kostek; jest uniwersalny, gdyż pozwala ukryć wiele mankamentów sylwetki.

Różnorodność maxi można nazwać obecną długością podłogi, nieodzownym uczestnikiem pokazów mody. Popularny zarówno wśród młodych kobiet, jak i dojrzałych kobiet.

Style spódnic

1. Jednym z najpopularniejszych modeli jest spódnica ołówkowa. Prosta, zwężająca się ku dołowi, długość od mini do francuskiej. Można go łatwo łączyć z ubraniami w różnych stylach i jest uwielbiany przez prawie wszystkie przedstawicielki płci pięknej, od surowego szefa po młodą uczennicę.
2. Spódnica z koła od wielu lat nie wychodzi z mody, zmieniając jedynie długość i materiał, z którego jest wykonana. Specyfika kroju (w okrąg), tworzącego miękkie fałdy, pozwala ukryć niedoskonałości sylwetki, jednocześnie kreując kobiecą sylwetkę. A znalezienie dla niej towarzyszy nie będzie trudne. Rodzaj spódnicy z koła to tutu lub tutu uszyte z lekkich tkanin, tworząc w ten sposób dodatkową objętość..
3. Długość podłogi to nie tylko długość, ale także niepowtarzalny styl, który tworzy romantyczne stylizacje. Wykonane z szyfonu lub skóry, dzianiny lub tiulu, zawsze znajdą swoich fanów. Ukrywając wady, dodając kobiecie tajemniczości, pozwalają jej poczuć się pewnie i swobodnie.
4. Godet jest wieloletnim przyjacielem pięknych pań. Zwężana do kolan i rozkloszowana u dołu, podkreśli kobiece kształty, nada sylwetce wdzięku i z łatwością dopasuje się do Twojego nastroju, łatwo łącząc się z ulubionymi rzeczami.
5. Spódnica w kształcie litery A jest uniwersalna. Prosty krój w kształcie litery A, rozszerzający się u dołu, tworzy uroczy, kobiecy wygląd. Świetnie sprawdzi się na co dzień, gdyż z łatwością można go połączyć zarówno ze sportowymi, jak i klasycznymi ubraniami.

Spódnica męska – co to jest?

Początkowo niemający płci, z czasem ten element ubioru migrował wyłącznie do szaf damskich, pozostając w strojach ludowych męskich jako hołd dla tradycji narodowych.

Dziś sytuacja się zmienia i mężczyźni w tym stroju pozwalają sobie na szokowanie społeczeństwa. Niektórzy projektanci mody stworzyli specjalne linie modnych męskich spódnic, a ten element garderoby stopniowo przestaje być atrybutem czysto kobiecym.