Wzór plisowanej spódnicy

Spódnica plisowana to uniwersalna część kobiecej garderoby i jeden z najważniejszych, podstawowych elementów stylowego garnituru. Dobrze wygląda na dziewczynach i kobietach, odpowiedni dla dziewczynki. Produkt ten dodaje uroku sylwetce, oczywiście jeśli zostanie odpowiednio połączony z innymi przedmiotami.

Same fałdy różnią się kierunkiem i kształtem, tworząc biznesowy wygląd lub frywolne jarzmo. Nigdy nie tracą na aktualności, dlatego wybierając odpowiednią spódnicę, zawsze będziesz wyglądać modnie.

Różnorodne modele plisowanych spódnic

Długość

W zależności od długości istnieje kilka rodzajów produktów.

• Maxi. Długość waha się od tradycyjnej „długości do podłogi” do „długości do kostki”. Wyszczupla kobietę, pomagając ukryć niedoskonałości.
• Midi. Długość poniżej linii kolan, ale powyżej kostki. Nadaje się dla wysokich piękności, ale dla niskich może ukryć ich i tak już niski wzrost.
• Mini. Nie sięga do kolan na mniej więcej długość dłoni. Świetnie wygląda na proporcjonalnie zbudowanych dziewczynach z pięknymi nogami, niezależnie od wzrostu.
• Mikro.Produkt bardzo krótki, lekko zakrywający linię pośladków. Można nosić na wakacjach latem, jednak sylwetka musi być idealna.

Modele

Wśród znanych stylów plisowanych spódnic są następujące.

• Ołówek: prosty krój, długość za kolano, dopasowuje się do sylwetki. Idealna w stylizacjach klasycznych i biznesowych.
• Tulipan: krój przypomina ten kwiatek - biodra są ukryte, dół zwężony.
• Linia A: Kształt kojarzony z tą literą, rozciągający się od talii w dół jak trapez.
• Dzwonek: dzwonkowaty, luźno osadzony na biodrach.
• Gaudeta: uszyta dokładnie do sylwetki i dopiero u dołu rozszerza się w kształcie rybki.
• Pofałdowany: krój luźny, od talii wszyte zaszewki o wymaganym rozmiarze w odpowiedniej ilości.
• Pofałdowany: uszyta z materiału w taką samą małą plisę, ma luźny krój.
• Ładunek: prosty produkt w stylu wojskowym z dużą ilością dekoracji, reprezentowanych przez szlufki i kieszenie.
• Spódnica-szorty: szyty w formie dwóch połówek szerokich spodenek lub z dodatkiem w postaci kawałka materiału na wierzchu.
• Spódnica-spodnie: doskonale łączy w sobie cechy formalnego garnituru i swobodnego, wygodnego ubioru. Obszerne spodnie wyglądają jak spódnica.

Ważny! Współcześni projektanci stosują plisy w niemal każdym stylu damskich spódnic.

Jak uszyć plisowaną spódnicę

Fałdy i ich oryginalność

Odmiany takich zakładek są zróżnicowane. Mogą być jednostronne, licznikowe, kokardkowe, wachlarzowe. Takie zakładki wykonuje się na różne sposoby: mogą być bezpośrednio na pasku, częściowo zszyte, wyprasowane i miękkie.

Ten element ma szerokość i głębokość. Fałda o pełnej objętości jest ponad dwukrotnie głębsza niż szersza.

Ważny! Aby zmniejszyć zużycie materiału, montaż jest niekompletny poprzez zmniejszenie jego głębokości.

Kaskadowy kształt podtrzymuje szelki, która „znika” w pasie. O długości tego elementu decyduje wysokość podniesienia, czyli wolnego obszaru, w którym szew nie jest wszyty. Orteza dolnej części produktu zmniejsza się wraz z lotem.

Umieść zakładki wzdłuż strzałek na zewnętrznej stronie tkaniny. Natomiast ich oznaczenia wykonuje się od środka na zewnątrz specjalną kredą lub pisakiem.

W tym przypadku nie jest potrzebny wzór papierowy, robi się go bezpośrednio na tkaninie.

Zagiętą krawędź rzutu zewnętrznego przyjmuje się zgodnie ze stężeniem i doprowadza do następnego stężenia (zaznaczonego niebieskimi liniami). Krawędź wewnętrznej części jest narysowana linią przerywaną.

Spódnica z kontrafałdą

Element ten jest reprezentowany przez dwa jednostronne zespoły, które łączą się ze sobą. Zszyta część zaczyna się od talii i kończy znakiem na linii bioder.

Aby wykonać rysunek, wykonujemy wycięcie w środku wzoru przodu i kładziemy go na obu częściach worka o wymaganej głębokości. Bez wątpienia tworzymy klamrę i wyznaczamy wysokość odjazdu - jego zewnętrzną krawędź. Części te należy ułożyć w kierunku środka.

Przed wykonaniem oznaczeń wzdłuż dołu spódnicy wszywany jest rąbek, wyprasowany na lewą stronę.

Algorytm tworzenia zakrętów przeciwstawnych można zobaczyć na zdjęciu: obie linie odlotów są odcinane za pomocą szpilek i usuwane.

Przyszyj zakładkę do poziomu zaznaczenia, wygładź ją gorącym żelazkiem i usuń fastrygę.

Spódnica z zakładkami w kształcie kokardki

Element ten tworzą dwa jednostronne zespoły, rozchodzące się w przeciwnych kierunkach od środka. Od wewnątrz uzyskuje się fałdę przeciwną. Takich detali, zwanych detalami licznika lub kokardki, na całej szerokości spódnicy może być wiele.

Algorytm tworzenia wersji łuku pokazano szczegółowo na dolnych zdjęciach. Rysujemy fastrygę wzdłuż konturu rozporka, prasujemy gorącym żelazkiem i wsuwamy zakładki do linii środkowej przedniej połowy.

Szyjemy wszystkie marszczenia pojedynczo, zaczynając od talii do linii zaznaczenia.

Spódnica z zakładką wachlarzową

Jest to ta sama odmiana licznika, zawierająca tylko kilka podobnych na raz.

Ten model może być otwarty lub zamknięty.

Zamknięta zakładka, gdy nie jest otwarta, jest bardzo podobna do zwykłej zakładki przeciwnej. Ale szelki są wycięte tylko u góry, które wchodzą „w twarz”.

Na dolnym zdjęciu widać zamknięty model złożenia od strony wewnętrznej i górnej.

Wersja otwarta jest cięta ze skosami na każdej z zakładek.

W tej sytuacji można zastosować interesującą technikę zmniejszenia grubości ze względu na wielowarstwowy charakter gęstej materii. Odmierzamy zakładki, zaznaczamy długość szwów i odcinamy nadmiar materiału, zostawiając kilka centymetrów na szwy.

Składamy zakładki, prasujemy gorącym żelazkiem i zawiązujemy górę nitką.

Marszczenia szyjemy poziomo, tak aby się nie rozchodziły.

Spódnica z częściowo wszytymi zakładkami

Obszycia spódnicy czasami są częściowo wszyte, zaczynając od samej góry i aż do określonej długości. Najczęściej nie przekracza trzech czwartych wielkości pionowej. Optymalnie - do znaku kości udowej.

Poniżej możesz zobaczyć stosunek nawiasu do odlotu. Wyraźnie widać, że w miarę opadania ściegu orteza stopniowo się zmniejsza.

Ważny! Na podstawie kroju prostej spódnicy możesz tworzyć dowolne inne fałdy.

Spódnice z okrągłymi zakładkami

Aby uszyć taką spódnicę, musisz wykonać szereg obliczeń, a także dokładnie zagłębić się w sam proces krojenia.

Przygotowanie do cięcia

Zastanówmy się, jaki jest wymagany materiał tkaniny i jaka jest zasada jego cięcia.

Ważny! Tkanina o szerokości 3 m 21 cm nie jest produkowana, co oznacza, że ​​należy zastosować kroje o szerokościach 0,9 m, 1 m 10 cm, 1 m 40 cm, 1 m 50 cm.

W takich przypadkach szwy łączące należy ukryć na wewnętrznych krawędziach zagięć.

Przed zaznaczeniem ich na tkaninie należy najpierw złożyć oba wzory od dołu i wyprasować je do żądanego rozmiaru. Wszystkie oznaczenia znajdują się po wewnętrznej stronie tkaniny.

Odkładamy od góry półtora do dwóch centymetrów i rysujemy linię poziomo na całej szerokości materiału. To tutaj będzie talia. Od tej linii mierzymy około 20 centymetrów i rysujemy równoległą linię kości udowej.

Tworzenie fałd

Ponieważ szwy łączące w objętości spódnicy zostaną utworzone na wewnętrznych żebrach, należy zastosować oznaczenia zaczynając od krawędzi cięcia, pozostawiając centymetrowy naddatek na szew.

• Mierzymy ½ głębokości zagięcia i rysujemy pionowy odcinek, prowadzony przez wzdłużne nitki materiału. Z tej linii wyznaczamy takie wartości, jak szerokość i głębokość, które powtarzają się w liczbie kolekcji.
• Po zaznaczeniu wszystkich zakładek, na dolnym znaku nakładamy nachylenie, a w talii - zwężenie o pół centymetra po obu stronach ich głębokości. Powstałe punkty są połączone niebieskimi liniami.
• W tym przypadku z tkaniny o szerokości 1 m 40 cm wystarczy uformować jedenaście fałd, a cała spódnica pomieści dwadzieścia sześć. Zatem do spódnicy złożonej w całości potrzebne są trzy nacięcia o szerokości 1 m i 40 cm, a pozostały materiał można wykorzystać do obszycia paska.
• Aby obliczyć długość spódnicy w tym przykładzie, biorąc pod uwagę naddatek na rąbek i szew, używamy następującego wzoru: 3 x (Długość spódnicy +2+4) = 3 x (70+2+4) = 2 m 28cm.
• Kolejny etap: połączyć zakładkę zewnętrzną z sąsiednią zakładką i sfastrygować nitką wzdłuż zaznaczeń.
• Każdą fałdę szyjemy od góry do dołu ręcznie.Ściegami fastrygowanymi szyjemy linię w dół do wybranej długości.
• Pracę kończymy ryglem lub szwem poprzecznym do wewnętrznej zakładki. Na razie pozostaw nici fastrygujące na miejscu.
• Prostujemy marszczenia wzdłuż strzałek i prasujemy je gorącym żelazkiem od twarzy, usuwamy fastrygę.

Przydatne wskazówki dotyczące szycia plisowanych spódnic

• Fałdy dłużej zachowają swój kształt, jeśli wyprasujesz je wzdłuż obu żeberek od wewnątrz, z dala od twarzy.
• Kawałki wycięte z tektury i umieszczone od wewnątrz pozwolą uniknąć odcisków linii wewnętrznych fałd na górnej stronie.
• Marszczenia z przodu spódnicy należy powielić na podszewce.
• Krój spódnicy podszewkowej przyszywany jest do spódnicy głównej na samej górze, a następnie doszywany jest materiałowy pasek. Szew od wewnątrz pokryty jest taśmą fasolową dopasowaną do podszewki lub za pomocą owerloka.
• Jeśli materiał na spódnicę jest ciężki i gęsty, lepiej zastąpić fałdy podszewki rzutkami.

Uszycie spódnicy z zakładkami nie jest trudnym zadaniem, można to zrobić samodzielnie. Trzeba tylko wykazać się odrobiną uwagi i pomysłowości. Ta twórcza praca podniesie Cię na duchu i da przestrzeń dla niepohamowanej wyobraźni.