Obecnie wiele szanujących się firm wprowadza korporacyjny dress code. Może być inny dla kobiet i mężczyzn lub obejmować jedynie ogólne zasady ubioru biurowego. W naszym kraju nie przywiązuje się do tego dużej wagi, z wyjątkiem dużych firm, w których pracuje wielu pracowników. Z kolei w firmach europejskich i amerykańskich dress code już dawno stał się codziennością. Niewiele osób jednak wie, jak legalne jest wyznaczanie pracownikom pewnych granic i czy można wykorzystać zasady wizerunkowe firmy, aby pozbyć się niechcianego pracownika.
W jaki sposób zasady ubioru są wykorzystywane do prowokowania rezygnacji pracowników
Całkiem niedawno w Wielkiej Brytanii miał miejsce skandaliczny incydent. Nicola Thorpe, która wiernie pracowała jako sekretarka na rzecz PricewaterhouseCoopers (PwC), została zwolniona z powodu nieprzestrzegania korporacyjnych zasad ubioru. Dziewczyna wywołała skandal z tego wydarzenia i zamieściła na stronie parlamentu wezwanie do zmiany ubioru.
Konflikt wybuchł, bo dziewczyna nie chciała założyć do biura butów na obcasie. Należy zaznaczyć, że zgodnie z prawem brytyjskim firma może ustalić dowolne zasady zgodności odzieży z celami firmy. Dziewczyna nie chciała jednak nosić obcasów i zaapelowała do wyższej władzy o usunięcie absurdalnej klauzuli ze statutu firmy.
Ważny! Brytyjski parlament przyjmuje do rozpatrzenia jedynie te kwestie, które uzyskały ponad 100 tys. podpisów od zainteresowanych obywateli.
W pierwszych dniach po publikacji wezwanie otrzymało ponad 124 tys. głosów. Z kolei szef firmy powiedział, że zrewidowano zasady ubioru biurowego. Trzeba powiedzieć, że w Wielkiej Brytanii często stosuje się absurdalne wymagania dotyczące wyglądu, aby pozbyć się niechcianego pracownika lub po prostu z powodu kaprysu władz. Najwyraźniej właśnie to przydarzyło się Nicoli Thorpe.
Takie przypadki zdarzały się także w naszym kraju. Na przykład kilka lat temu administrator jednej z restauracji McDonald's udzielił reprymendy i nałożył karę pieniężną za to, że pracownik przed rozpoczęciem dnia pracy był na ulicy w mundurze roboczym. Okazuje się, że zgodnie z wewnętrznymi przepisami nie można na to pozwolić.
Młody mężczyzna złożył pozew, uzasadniając swoje zachowanie faktem, że administracja restauracji zobowiązała pracowników do przechowywania mundurków w domu, ale nie zapewniła wygodnego pomieszczenia do przebierania się w pracy. Zaznaczam, że młody człowiek przegrał proces. Sąd uznał, że kara jest zasłużona.
Przypadki te sugerują, że kierownictwo każdej firmy może ustalić dress code zgodny ze swoimi wewnętrznymi przekonaniami i żądać bezwzględnego jego przestrzegania. W większości przypadków zasady są standardowe i zapewniają wystarczającą swobodę działania w zakresie ubioru.Ale zdarzają się też przypadki dziwnego zachowania kierownictwa firmy w zakresie ubioru pracowników w pracy.
Krótka informacja: jakie wymagania musi spełniać firmowy dress code?
Kierownictwo powinno jasno określić w statucie lub zasadach korporacyjnych, jaki rodzaj ubioru jest akceptowalny w miejscu pracy. Czy są jakieś ograniczenia dotyczące koloru, stylu i innych parametrów stroju?
Całość odzieży noszonej przez pracowników dowolnej firmy dzieli się na trzy typy:
- specjalna odzież;
- mundur;
- odzież spełniająca określone wymagania w zakresie zarządzania.
W odniesieniu do dwóch pierwszych punktów pracodawcy mają prawo żądać ścisłego przestrzegania zasad. Wynika to z faktu, że mundury czy odzież robocza najczęściej odpowiadają przepisom bezpieczeństwa lub wspierają korporacyjny styl firmy.
Jeśli chodzi o punkt trzeci, dość trudno jest stawiać wymagania pracownikowi. Zwykle ustawione są raczej niejasne ramki. Na przykład dla mężczyzn i kobiet ustalono klasyczny styl ubioru, w którym jest biały top i czarny dół. W ramach tych standardów człowiek może ubierać się tak, jak chce, najważniejsze jest przestrzeganie zasad. Możesz wybierać różne fasony spódnic czy bluzek, aby podkreślić swoją indywidualność, ale nie naruszać ogólnie przyjętych zasad.
Trzeba przyznać, że wielu pracodawców odeszło już od biurowych klisz i pozostawiło swoim pracownikom pewną swobodę. Na przykład dość często można nosić ubrania w różnych kolorach, ale w spokojnych odcieniach. Firmy często wprowadzają także tzw. „weekendy”, kiedy wszyscy pracownicy mogą przyjść w ubraniu, które im się podoba.
0
