Moda dla kobiet z lat 90

Lata 90. w Rosji to przełomowa era, która odrodziła świadomość wielu osób. Jeśli teraz na przykład jest wybór, to w tych niespokojnych czasach ubierali się w „to, co udało im się złapać”. Wierzono, że im jaśniej i kolorowo, tym chłodniej. Młodzi ludzie próbowali znaleźć przedmioty mniej lub bardziej markowe, chociaż koncepcja tego, czym właściwie powinna być „firma”, była niejasna.

Jak ubierały się kobiety w latach 90.?

Kobiety ubrane w to, co miały w szafie: zgrabna prosta spódnica z rozcięciem z tyłu, radziecka szmizjerka, dwurzędowa marynarka z plamami lureksu – to wszystko było w szafie niemal każdej kobiety na początku niespokojnej dekady. I pod koniec tego czasu kobiety mogły zrozumieć różnicę między towarami modnymi, stylowymi i konsumpcyjnymi. Kiedy do kraju napływał napływ chińskich śmieci, uznano, że fajnie jest nosić coś kwaśnego lub pomalowanego we wszelkiego rodzaju nadruki.

Dziewczyny wyszły z tego na swój sposób. Jedna sukienka na kilka „osób” lub jedno jeansy, bluzka, bluzka to codzienność. Dziewczyny przebrały się i poczuły się „jakby miały na sobie nowe ubrania”. Oczywiście nie brakowało też zamożnych młodych dam, które mogły sobie pozwolić na modne ubieranie się. Często tacy ludzie byli nielubiani na zajęciach, w grupach, w pracy. Byli zazdrośni.

Za najfajniejszą rzecz uważano skórzany lub dżinsowy przedmiot, jasne tenisówki. Jednak bliżej roku 2000 moda zaczęła nabierać mniej brutalnych cech. Są rzeczy wykonane z wysokiej jakości materiałów. Popularne stały się garnitury ze spodniami lub spódnicami, skórzane buty i dobrze dopasowane ubrania.

Erę „zamętu” można określić jako pozbawioną środków pieniężnych i beznadziejną pod względem przyszłości. Wydawało się, że temu brudowi i głodowi nie będzie końca, więc ceniono wszystko, co jasne, nawet światło.

Wiele „trendów” przeniosło się z telewizji na ulice. Na przykład po premierze filmu "Tytaniczny" Co druga dziewczyna w swojej szafie mogła znaleźć top z wizerunkiem głównych bohaterek filmu. Po obejrzeniu taśmy "Przepiękny" Buty za kolano cieszą się dużą popularnością, „Terminatorze” przyniósł okulary a la Ray-Ban i skórzaną kurtkę, "Matryca" - skórzane spodnie, "Podstawowy instynkt"- biała mini sukienka z dekoltem. Serial telewizyjny”Beverly Hills», «Miejsce Melrose», «Helena i chłopaki" i wiele innych.

Odzież sportowa stała się powszechna ze względu na jaskrawe kolory, często „patchwork”, co oznacza kolorową fakturę i „niezniszczalność”. Stroje rumuńskie, chińskie, polskie noszone nie tylko na co dzień, ale także „w podróży”. Na przykład pod koniec lat 90. popularnym „strojem” były dżinsy, kielnia i wszelkie dostępne buty, od tenisówek po botki. Dresy szyto wówczas z gładkiej tkaniny przeciwdeszczowej zastąpiony marszczoną, mocną tkaniną.

Odzież dżinsowa została uznana za hit, nosił dżinsy dowolnego koloru, stylu i jakości. Damskie „malwiny” zyskały popularność pod koniec lat 80., a „piramidy” i „banany” noszono bardzo długo, nawet po 2000 roku.

W pewnym momencie rynek został zalany dżinsowe szorty z szerokimi nogawkami jak kombinezon z odpinanymi ramiączkami, bawełniane kurtki różnorodne style, od klasycznych męskich po dopasowane na gumce lub przycięte. Spódniczka mini (elastyczna) lub prosta dżinsowa z rozcięciem z tyłu znajdowała się w szafie niemal każdej młodej damy. Nawiasem mówiąc, modne było noszenie spódnicy z jasnymi grubymi rajstopami (na przykład „długimi pończochami”) lub legginsami (gładkimi lub kolorowymi).

Grube bawełniane spodnie zwane także dżinsami. Nosili czerń, zieleń, pomarańcz, bordo, brąz. Model był „niezniszczalny”, jedynie szybko rozciągał się w kolanach.

Na dyskotekę założyły krótką spódniczkę i top do pasa. Zimą ten ostatni został zastąpiony swetrem o tej samej długości, na przykład wykonanym ze sztucznej trawy futerkowej.

Akcesoria, biżuteria, buty

Skórzane buty to największe marzenie wielu osób, ale wielu musiało zadowolić się butami ze sztucznej skóry. Tylko pod koniec lat 90. wysokiej jakości buty stały się dostępne dla wszystkich grup ludności. Jasne, wysokie trampki z napisami noszone są do każdego stroju od początku lat 90-tych.

Gruba platforma ciągnika stała się modna mniej więcej w połowie dekady.. W tamtych czasach modne były sneakersy z grubą podeszwą, szorstkie mokasyny z lekko rozszerzonym grubym obcasem, ogromny koturn i kwadratowe noski. Starsze kobiety nosiły czółenka na zwężającym się trójkątnym obcasie, pochodzące z radzieckiej garderoby. Pojawiły się gumowe mydelniczki, klapki, a pod koniec XX wieku buty ze szpiczastymi noskami.

Były w modzie plecaki ze skóry ekologicznej (od małych do dużych), walizki z okuciami w kolorze złotym, kwadratowe „torby listonoszki” i maleńkie portfele na ramię, siatki, torebki w kształcie litery U, banany na pasku. Kiedyś za szczególnie szykowną uważano czerwoną lub czarną torbę wykonaną z kawałków skóry. Kartonowe (z zakupów), a nawet plastikowe jasne torby dobrze wpisują się w modny kobiecy wizerunek.

Noszone okulary:

• owalne, okrągłe, trójkątne, sześciokątne w metalowej oprawie;
• plastik a la Rey-ban;
• bez ramy w całości wykonany z tworzywa/szkła (tylko ramiona metalowe);
• Soczewki są jasne - żółte, czerwone, pomarańczowe.

Ciekawy! Modne było nie tylko noszenie okularów w ciągu dnia, ale także taniec w klubie lub po prostu na dyskotece.

Metalowe łańcuszki grube na palec, drewniane wisiorki, różne złote i srebrne dodatki, chokery, niezwykłe kolczyki ceniony wśród młodych ludzi. Uważano je za nie mniej modne ogromny aksamit gumki do włosów i małe w kolorze kwasowym, spinki do włosów o różnych wzorach, obręcze i opaski na głowę. Nawet starsze panie miały swoją cenę za plastikową biżuterię. Faworytami była oczywiście biżuteria z prawdziwego złota.

Epoki lat 90-tych nie można nazwać modną. Współczesne obrazy fotograficzne w stylu lat 90. nigdy nie będą w stanie w pełni odtworzyć tych obrazów. Wszystko stało się niezwykle szczegółowe, drogie i dopracowane.. A pod koniec XX wieku nie preferowano małych rzeczy, bardziej ceniono relacje międzyludzkie. Ale to oczywiście tylko obserwacje, a nie prawda.