Starożytny strój ślubny na Rusi

Historia rosyjskiego ludowego stroju ślubnego sięga wielu stuleci. Od czasów starożytnych ślub uważany był za uroczystość wyjątkową, dlatego dekoracja powinna być odpowiednia. Czytaj dalej, aby poznać charakterystyczne cechy rosyjskiego kostiumu ślubnego.

Cechy starożytnego stroju ślubnego na Rusi

Strój ślubny może się znacznie różnić w zależności od regionu. Pomimo wspólnych cech kroju i dekoracji, wszystkie miały swoje własne cechy. Tradycję stroju ludowego na Rusi można podzielić na dwa kierunki:

• południowy;
• północny. W środkowej części Rusi stroje bardziej przypominały stroje osad północnych.

Garnitur ślubny wyglądał zupełnie inaczej niż ten codzienny. Do jej uszycia używano różnych materiałów, jaskrawych kolorów i mnóstwa dekoracji. Strój panny młodej był wieloczęściowy – składał się z wielu detali.

A co do tkanin wszystkie ubrania szyto wyłącznie z naturalnych materiałów na bazie lnu lub wełny. Najczęściej wszystkie nici i przędza były tkane i przędzone przez same panny młode. Suknia panny młodej była gruba, ale koszula była wykonana z jasnego lnu.

Strój panny młodej – z czego się składa?

Strój kobiecy na Rusi składał się z dużej liczby elementów. Wszystkie były ważne i nigdy ich nie pomijano podczas tworzenia stroju.

Sukienka

Podstawą kostiumu była tradycyjnie sukienka - kompleks koszule z sukienką. Podkoszulek spotykano wszędzie i mógł być albo długi (prawie do palców), albo krótki (przypominający tunikę). Ponieważ sukienkę zawsze noszono na wierzchu, spod niej widoczne były tylko bufiaste rękawy. W życiu codziennym koszulę żartobliwie nazywano „rękawami”.

Zrobili koszulę z naturalnego lnu. Zszywano ze sobą cztery lub dwa kawałki materiału, a na ramionach umieszczano specjalne elementy, bogato haftowane jedwabnymi nićmi. Generalnie cała koszula była haftowana motywami roślinnymi, naturalnymi i geometrycznymi. Popularne były wielokierunkowe ściegi w różnych kolorach, dzięki czemu ubrania były dziurkowane i bardzo eleganckie.

Na Rusi sukienkę szyto albo w kształcie klina, albo na prosto. Nie podkreślał sylwetki, schodził po niej swobodnie. W bogatych rodzinach sukienka była odpowiednia: rzemieślniczki wycinały ją z brokatu i dekorowały naturalnymi futrami, kamieniami i perłami. Suknie chłopskie były skromniejsze, szyte z materiałów lnianych lub wełnianych, ale były też haftowane wzorami, ozdobami, koralikami i koronką. To była główna różnica między suknią ślubną a zwykłą - obfitość ozdób nawet na niedrogiej sukience.

Stroik

Na północy i południu Rusi nakrycia głowy panny młodej znacznie się różniły. Ogólnie rzecz biorąc, najczęstsze z nich można zidentyfikować:

• kokoshnik - nakrycie głowy z otwartym tyłem głowy, bogato zdobione kamieniami, koralikami i warkoczem.Czasami nosili pod spodem cienką, obcisłą czapkę z siateczki, ręcznie tkaną. Całkowicie zakryła włosy;
• kosnik - opaska wstążkowa z ażurowymi wzorami, wisiorkami z koralików i pereł.

Buty

Rodzaj obuwia damskiego zależał od pory roku:

• latem - skórzane, wiklinowe sandały lub buty;
• zimą - ciepłe wełniane buty. Te ostatnie ozdobiono jasnymi wzorami.

Akcesoria i dodatki

W strojach damskich praktycznie nie stosowano dodatkowych ozdób. tak i nie trzeba było używać koralików ani kolczyków, gdy cały strój od stóp do głów był haftowany ażurowymi motywami, kamieniami i koronką. Spójrzcie tylko na szerokie, haftowane rękawy lekkiej damskiej koszuli. Po prostu widok dla obolałych oczu!

Warto osobno wspomnieć o takich szczegółach jak pasek. Nie pełniła już funkcji estetycznej (nie podkreślała sylwetki), a po prostu wspierała strój. Mimo to rzemieślniczki nie oszczędzały na jego dekoracji. Wiązano go w pasie, a końce albo skręcano, albo opuszczano do luźnej pozycji.

Czasami pojawiał się również w dekoracji ślubnej Fartuch. Nie była już tak bogato zdobiona jak suknia główna. Głównym celem założenia fartucha jest pokazanie oszczędności panny młodej.

Jak wygląda garnitur pana młodego?

Ważny! Tradycyjnie panna młoda haftowała koszulę pana młodego. Czynność tę uznano za ważny rytuał: dziewczyna przekazała swoje przesłanie poprzez modlitwy i pieśni.

Strój ślubny pana młodego był mniej więcej taki sam na całej Rusi. Składał się ze spodni, koszuli i paska. Koszula była nie mniej jasna niż ubrania panny młodej. Z pewnością była ozdobiona ozdobami na piersi i rękawach. Jeśli koszula była biała, haft był czerwony. Jasnoczerwone koszule były haftowane złotymi nićmi.

Długość koszuli sięgała bioder, a nawet niżej. W talii przewiązywany był bogato zdobiony pasek.Ciekawostką jest to, że na męskim pasku wyhaftowano ten sam motyw, co suknia panny młodej.

Znaczenie haftu ślubnego i symbolika na sukni

Nie bez powodu na garniturze ślubnym wyhaftowano liczne ozdoby. Wierzono, że każdy z nich ma święte znaczenie. Od wizerunku na sukience zależało przyszłe życie małżeńskie nowożeńców. Na przykład:

• drzewo życia oznacza początek nowego etapu w życiu;
• Bogodar – przychylność Bogów wobec nowo utworzonej rodziny;
• Belobog jest symbolem codziennej radości, miłości, światła w domu;
• gwiazda oznacza otwarcie Wszechświata i łaskę mocy niebieskich;
• Volot jest symbolem ludzkiej siły. Bardzo często haftowany na koszuli pana młodego.

Dziś stylizacja ślubna w stylu vintage

Teraz wesela w stylu rosyjskim wracają do mody. Narzeczeni ubierają się w nich w stroje ludowe, podkreślając w ten sposób swoją przynależność etniczną. Nie jest konieczne całkowite powtarzanie starego obrazu - wystarczą niektóre elementy, na przykład kokoshnik lub wzorzysty kaftan. Ubrania mogą mieć nowoczesny wygląd, ale z elementami rosyjskiej tradycji - haftowane paski, spódnice, czerwone buty. Tutaj wszystko zależy tylko od wyobraźni nowożeńców!