Ścieg łańcuszkowy z igłą

Pomimo rozwoju nowoczesnych technologii wiele rzemieślniczek nadal woli pracować własnymi rękami. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku szycia i haftowania. A jeśli do łączenia części stosuje się niepozorne, ale trwałe szwy, to do wykończenia stosuje się te, które wyróżniają się atrakcyjnym wyglądem. Jeden z najpopularniejszych i jednocześnie najłatwiejszych w wykonaniu robienie szwów uważany za tambur.

Rodzaje

W świecie robótek ręcznych istnieje około dziesięciu rodzajów ściegów łańcuszkowych. Różnią się między sobą wielkością i grubością ściegu i nici oraz kątem pętelek.

1. Prosty. Każda pętla ma kształt łzy, a ogniwa wychodzą jedno z drugiego. Stosowany w hafcie, gdy trzeba ułożyć cienką ażurową linię. Wykonywane metodą igły do ​​przodu.
   
2. otwarty. Gotowy ścieg przypomina łuski ściśle przylegające do siebie. Szew układa się wzdłuż wcześniej narysowanych równoległych linii.
   
3. Na wpół otwarte. Przypomina zygzakowate trójkąty.
   
4. język węgierski. Służy do ozdabiania ubrań.
   
5. indyjski. Wygląda jak pleciony sznur.Można to zrobić za pomocą igły od prawej do lewej lub od góry do dołu. Służy do haftowania dużych detali, ponieważ gotowy ścieg wygląda jak ciasny warkocz.
   
6. Szeroki. Igła jest szyta do przodu za pomocą odwrotnego łańcuszka. Tylko w tym przypadku pętla jest przeciągana przez poprzednie ogniwo łańcucha.
7. Szachy. Aby to wykonać, zwykle stosuje się nici o różnych odcieniach. Tworzony jest przy użyciu prostej techniki, ale pętle są zamieniane.
   
8. Zygzak. Jest on ułożony pomiędzy dwiema równoległymi liniami. Igłę wyciąga się naprzemiennie w prawo, a następnie w lewo.
   

Instrukcja: jak prawidłowo wykonać prosty ścieg łańcuszkowy

Po opanowaniu tej techniki będziesz mógł dowiedzieć się, jak wykonać wszystkie inne odmiany:

• nić wkłada się do igły i zawiązuje węzeł;
• przebij tkaninę, aby węzeł pozostał po niewłaściwej stronie;
• igłę wprowadza się z powrotem do nakłucia, przytrzymując nić;
• igła znajduje się po niewłaściwej stronie, podczas gdy nić jest nadal na zewnątrz;
• igłę wyciąga się w pewnej odległości od miejsca pierwszego nakłucia i przechodzi przez uformowaną pętlę;
• dokręcić, aż utworzy się niewielka kropla.

Podobne czynności można wykonywać tyle razy, ile jest to konieczne do wykonania przydzielonych zadań.

Aby praca wyglądała schludnie zarówno z przodu, jak i z tyłu, nitkę do wykonania oczka łańcuszka można zabezpieczyć niewidocznym oczkiem. Aby to zrobić, zawiąż koniec podwójnej nitki małym supełkiem i włóż igłę na początek szwu od przodu. Następnie jest on cofany w kierunku ściegu haftu przez jedną nić. Następnie igłę przewleczono przez pętlę końcową i ostrożnie dokręcono.